2
Պատկիրքըտ
ղալամով
քաշած,
թահրըտ
ռանգե
ռանգ
իս
անում.
Էրեսիտ
խալըն
ծածկում
է`
մազիրըտ
խափանգ
իս
անում.
Բացվիլ
իս
կարմիր
վարթի
պես,
բըլբուլի
հիդ
հանգ
իս
անում.
Ակռեքըտ
օսկումըն
շարած,
պըռոշըտ
մահանգ
իս
անում:
Էրեսըտ
նուր
լուսնի
նըման
քանի
կեհա,
կու
բոլըրվի,
Դաստամազըտ
նամ
չի
ուզի`
առանց
հուսիլ
կու
օլըրվի,
Էնդու
համա
քու
տեսնողըն
իր
ճափեմեն
կու
մոլըրվի.
Յիփ
մըտնում
իս
մեջլիսումըն,
շանգ
շուխի-շաբանգ
իս
անում:
Էրեսըտ
տեսնելու
գու
քան
քաղաք
քաղկով,
գիղ`
գիղի
պես.
Միռնողըն
քիզմեն
կու
առնե
անմահական
դիղ`
դիղի
պես.
Յիփ
տիղեմետ
ժաժ
իս
գալի,
շըխշըխկում
իս
ջիղջիղի
պես`
Ի՞նչ
կոնիմ
սանթուր
քամանչեն`
զուգսըտ
չոնգուր,
չանգ
իս
անում:
Ծուցիտ
մեչըն
վարթ,
մանիշակ,
սընբուլ
ու
սուսան
իս
շինի.
Քու
տերըն
բաղըն
ի՞նչ
կոնե`
քու
հուտըն
ռեհան
իս
շինի.
Քամին
մեչըն
անց
է
կենում`
մազիրըտ
ելքան
իս
շինի.
Աշխարքըն
ծով,
դուն
մեչըն
նավ
-
ման
իս
գալի,
լանգ
իս
անում:
Տասնեմետ
մեկըն
չին
ասի,
թեգուզ
աշխարըս
քիզ
գովին.
Նովափար
ծաղիկ
ծովային,
մանիշակ
բաց
արած
հովին.
Բաս
քու
էշխին
վո՞ւնց
դիմանամ,
ջուրըն
տանե
Սայաթ-Նովին.
Թե
տեսնողըտ
մեկ
էլ
տեսավ`
դիվանա-դաբանգ
իս
անում:
(1759
մարտ)
Էս
դիբա
ու
ենգիդունիայի
հանգում-Արութինի
(ասած)
է.
մարտի
վերջին,
քրոնիկոնի
447-ին: