28
Դրախտեն
էլած
մե
աննըման
վարթ
իս
դուն.
Գուզիմ
սուփրիտ
վըրա
ըլիմ
մազա
յիս.
Չինար
բոյով,
տիսքով,
կինքի
զարթ
իս
դուն,
Էն
ի՞նչն
է,
վուր
մաշից,
շինից
վազնը
քիզ:
Ի՞նչ
պատահից,
ինչի՞
պիտի
տըխուր
լաս.
Ի՞նչ
կուլի
վուր
քու
ավհալից
մե
լուր
տաս.
Էրնեկ
օրից
մե
օր
հիշիս,
ինձ
հյուր
գաս,
Ճամփիտ
փիանդազ
դառնամ,
վուր
սազա
քիզ:
Աչկիրըտ
ին
ալմասնիր`
յաղութումըն,
Շուխկ
ին
տալի,
ունքիրուտ
տակ,
մութումըն.
Դուն
ակնակապ
ջիղա`
օսկե
ղութումըն,
Վայիլ
է
սիրմա-արծաթե
ռազա
քիզ:
Քիզ
դուրեկան
կաքավի
սասն
ըլէի.
Ձիռիտ
բըռնած
բըրոլե
թասն
ըլէի.
Ախըր
ամեն
բանով
դուն
կաս
գովելի.
Արծիվ
տիղըտ
ինչը
շինից
բազա
քիզ:
Էշխըտ
վառից,
նուր
կըրակի
տիղ
չունիմ.
Աղաչում
իմ,
ուրիշ
ճար
ու
դիղ
չունիմ.
Սայաթ-Նովեն
կոսե`
վուչ
մե
միղ
չունիմ,
Հերիք
էրիս
ու
տաս
էդքան
ջազա
միզ: