Ուղեգրութիւն

[Է] ԶԱՆԱԶԱՆ ԿԱՐԳՔ ԿՐՕՆԱՒՈՐԱՑ

Եւ վանից մի այլ հաբեղայք, որ Փափին հրամանաւ երթան ընդ ոլորտս տիեզերաց ի բարբարոսս եւ ի սփիւռս հեթանոսաց. ոմն ի Հնդիկս, ոմն յԱրաբիա, այլք ի Պարս եւ այլք ի մէջ այլ եւ այլ հերետիկոսաց եւ հերձուածողաց. եւ առաքելաբար քարոզեն զՔրիստոս Աստուած. զոմանս դարձուցանելով ի հաւատս աստուածպաշտութեան եւ յոմանց մեռանին. զի զորս գլխատեն, զորս այրեն, եւ զայլս այլ իմն չարչարանօք հալածեն կամ սպանանեն. զոր նոքա ուրախութեամբ յանձն առնուն։

Եւ ազգ մի այլ հաբեղայք կան, որ Յորդորիչք անուանին. նոքա շրջին ի գեղս, յագարակս եւ ի փողոցս. եւ գտեալ զհիւանդս կամ տկարս, պէտ առնեն եւ դարման տան եւ յորդորեն չ[յ]ուսահատիլ, այլ գոհանալ վասն ամենայնի, խոստովանիլ եւ հաղորդիլ եւ այնպէս յուսով, սիրով եւ հաւատով գնալ առ Աստուած։

Եւ ասին մեզ, թէ յիսուն ազգ կարգաւոր [1] կայ. եւ ամէն ազգ ցեղ մի զգեստով [2] են եւ ցեղ մի գունով. ոմանք չուխայ ագանին սեւ, այլք սպիտակ. ոմանք շալ սեւ ներքեւն եւ վերեւն սպիտակ. ոմանց վերեւն սեւ, ներքեւն սպիտակ. եւ այլք այլ իմն, բազմադիմի եւ զանազան։ Եւ այլքն ի յուսս չուխէ խաչս ունին՝ այլ եւ այլ գունով, ոմն կարմիր, ոմն սպիտակ. եւ այլքն խաչ ի ձեռս ունին եւ շրջին. եւ այլք այլ եւ այլ գտակ. ոմանք ազգ եւ ազգ փիլոն եւ եախայս ունին։ Եւ ամէն ազգ կրօնաւորի եւ կարգաւորի գլուխ եւ մեծն ի Հռոմ է։ Եւ Փափն առաքէ զորս կամի այլ եւ այլ գաւառս եւ երեք տարին փոխէ։ Որպէս եւ Տաճիկքն ունին սակաւ սոցա նման սահմանք. Մէվլայիքն ի Ղօնեայ՝ զՄօլայ խօնդքարն, եւ Շէխերն յԵրուսաղէմ՝ զՍողոմոնի տաճարն, եւ Ենկիչարիքն՝ զՀաճիպէքտաշն. իսկ Էմիրնին ի Կեսարիա՝ [3] զԷմիր սուլթան. իսկ քրիստոնեայքն առաւել եւս ունին։