Ուղեգրութիւն

[Է]  ՖԷԼԱՀՔ

Իսկ պեղծ արապ ֆէլահնին յոյժ գարշ եւ աղտեղի են. զի զամենայն ինչ պեղծ ուտեն՝ խլուրդ, մուկ, օձ, գորտ, կովուց փորէ անկած սատակեալ հորթն, կատու, աղվես, գայլ, խունտուզ եւ այլ մուրտար, սատակեալ եւ հոտեալս. ոչ խտրեն բնաւ, այլ ուտեն որպէս շուն. իսկ զմուկն աշխանան եփեն, զի այն մեծ է առ նոսա։ Այլ զմիս ոչխարաց, եզանց լլկեն ըստ Հրէից եւ զամենայն երակսն հանեն, զոսկրն եւ ջեղսն, միայն մնայ միսն կտրատեալ որպէս քուֆտա։ Այլ եւ աշչիք եւ ամենայն արպնին փնթի զազիրք են, մերկ եւ խայտառակ, միայն շապկով, մարմինքն աղտոտ. երեսն եւ ձեռվին անլուայ. պռկտիքն մեծ եւ կախ, քթէն խըլինք ի վար գայ. եւ աչվին ճպռոտ. ականջաց դեղին թարախ վազէ [1]. ոտվնուն վ[ե]րայ կլայ բանջար ցանել, ծնկերն ըղտու. ամէն մարմնով նման դեւին Գերգեսացու։ Երբ խմոր շաղվէ՝ ձեռքն աչքն տանի, երբեմն յարանքն. յղունքն երկայն եւ սեւ. նոյնպէս  թաբսիք, թէնճէրայք եւ այլ անօթքն շանց եւ խոզից լիզելիք։ Եւ զայս ամենայն տեսեալ իմ՝ գարշեցայ [2] յոյժ մինչեւ փախեայ. եւ ուխտեցի չուտել ինչ ի ձեռաց նոցա։