Ուղեգրութիւն

[Ի]  ՀԱՆԴԷՍՔ ՅՈՌՈԳԱՆԵԼ ՆԵՂՈՍԻ

Իսկ երրորդն բարի եւ օկտակար, այլ եւ վայելուչ եւ պատշաճ, որ է սուվքէսէմին. զի ոչ թէ միայն քաղքցիքն կամ ռամիկքն, այլ ինքն փաշան իւր ալամաթովն եւ իշխանօքն եւ հեծելօքն գայ ի տեղին, ուր գալոց է ջուրն գովելի, ունելով ի պատրաստի ութ ղատրղայ զարդարած եւ տօնանմիշ եղած։ Իսկ կանթեղք, ջահք եւ լապտերք այնչափ բազում, մինչ զի ծածկեն զերեսս երկնի եւ զաստեղաց։ Եւ ջուրն սակաւ սակաւ յարեալ յորդէ. եւ որպէս յեռեալ կաթսայիցն թափէ գետն զջուրն ընդ ամենայն երկիրն [1] Եգիպտացոց. եւ այսպէս յաւելեալ [2] լնուն զամենայն հորս եւ զձորս. եւ առատացեալ մնան ընդ դաշտօք իբրեւ զծով, մինչ զի եւ զբլուրս ծածկեն. եւ ապա գան ի տեղին ուր քաղաքն է. եւ բազում ամբոխ [3] ժողովեն. եւ ջուրն եկեալ վերացուցանէ զնաւսն. եւ յայնժամ լինի ուրախութիւն մեծ եւ ցնծութիւն մեծատանց եւ աղքատաց, քաղաքաց եւ գեղօրէից եւ առ հասարակ ամենայնի։ Եւ սկսանին թօփեր, թֆաքնի նետել, տաւուլնի, զուռնանի եւ փողք հարկանի. եւ բոլոր քաղաքն գետովն դառնան ի տուն։ Եւ մնայ ջուրն այն երկիրն վեց ամիս. ապա սկսանի նուազիլ եւ ցամաքիլ. մինչ զի ցամաքն երեւի։ Եւ երկիր պարարտացեալ տայ զպտուղն սերման հարիւրաւոր, վաթսնաւոր եւ երեսնաւոր ըստ առակի Տեառն, եւ այնպէս բազում արդիւնս [4] տայ. զի եւ լնու զամենայն աշխարհս, որպէս ասի յառակաց [5]. Եթէ ամենայն աշխարհս սղութիւն լինի, Մսըր յագեցուցանէ. իսկ թէ ի Մսըր սով լինի, ամենայն աշխարհ չկարէ յագեցուցանել։