ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Եւ ժողովուրդն չէ իրաւունք որ ընտրեն՝ թէ ինայ երէցն լավ է քան զիսայ կամ այլն անուշաձայն, եւ մէկն թողուն ու ի մէկալն հարկեն, եւ ի խալապայի պատճառ լինին եւ մեղաց. այլ զամէնն մէկ Աստուծոյ սպասավոր համարին եւ զիրենց ըղորդ իրաւունքն զամէն իրք ի յիր ժամն տան։ Եւ երբ նոքայ առնուն՝ նա գան եկեղեցականքն յեկեղեցին ի մէկ տեղ ու բաժնեն. եւ գլխաւոր քահանայիցն տան երկու բաժին եւ կէս, եւ այլ քահանայիցն ամէն մէկի երկու մասն, եւ աւագ սարկաւագին մէկ բաժին, եւ դպրին կէս բաժին. եւ այրի իրիցկինն՝ որ իր էրիկն յեկեղեցոյ սպասաւորութիւնն լինի մեռեալ եւ ինքն ի բոզութենէ սպրկիկ կենայ՝ նա յիր իրիցուն տեղն մասն մի բաժին նորայ տան առանց խալապայի. ապա թէ ոք հանդգնի եւ խալապայ շարժէ՝ նա կու հրամայէ աւրէնքս, որ ձգեն զինք ի դուրս յեկեղեցոյն եւ կորսնէ առ եպիսկոպոսն զկարգն, ինչոր ապաշխարութեամբ ելանէ ի մեղանացն ազատ։