ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Եթէ ոք զԱստուած հայհոյէ կամ անարգէ, նա զայտոր դատաստանն ինք Աստուած է հրամել ընդ Մովսէս, նա իրաւունք է, որ ի դուրս տանին ի դուր տեղ, եւ այնոք որ լսեցին՝ զձեռվին ի վերայ գլխոյն դնեն ու ի տեղն քարկոծեն զինք. եւ այս է դատաստանն նոցայ, թէ հարուստ լինայ եւ թէ տառապեալ. եւ որ չառնու զԱստուծոյ վճարն, թէ թագաւոր լինայ եւ թէ դատաւոր, նա յԱստուծոյ եւ ի ժողովրդենէ առցէ զվրեժն։ Զի եթէ ոք զՔրիստոս անարգէ, նոյն է՝ եւ զեկեղեցի եւ զխաչն եւ զհաղորդն եւ զմկրտութիւն, եւ թէ անաւրէն լինայ, նա մեր է վրէժխնդրութեան. եւ թէ քրիստոնէ է, եկեղեցին քննէ, եւ զոր պարտն է՝ ի դարպասն տայ որ դատէ։