Եւ
անասնոց
չորքոտանեաց
վաճառն
պատեհ
է,
որ
երեք
վկայից
առջեւ
լինի
հաստատած,
որ
չլինի
գողունի՝
կամ
ի
հնոյ
կաղ՝
կամ
փըքոտ
կամ
որ
ի
գետ
նստի
եւ
չանցնի
ընդ
կարմուջ՝
կամ
հաւկուր՝
կամ
քշտան՝
կամ
հարուն։
Զի
թէ
գողունի
լինի
ու
գտվի,
ինչվի
տարի
մի
ի
յետ
դառնայ,
նոյնպէս
եւ
թէ
քշտան
լինի
ու
բեռին
գրաստ
լինի՝
նա
դառնայ
յետ
կամ
ի
գնոջէն
ի
վայր
երթայ՝
որն
որ
պատեհ
լինի
ու
հաւնի
ունաւղն
եւ
դեռ
իրաւունք
է,
որ
գողունին
ամէն
դառնայ,
զէդ
որ
գտվի
տէրն,
թող
առնու,
եւ
նա
զիր
դեկանն
ի
ծախաւղէն
առնու
անյապաղ,
եւ
դատաւորն
զգողն
հոգայ։
