ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Եթէ ուրդի, որ մարդ իր կամաւք կրակ ձգէ՝ նա պատեհ է տեսնուլ, թէ ի խալտնաց կամ ի խումրութենէ է լել՝ կամ հարբած լինայ՝ նա այն այլ ցեղ է, ու զայն զնտանոք եւ ծեծաւք եւ խրատնաւք պարտ է ըղորդել։

Ապա թէ վասն չարութեան լինի՝ նա պեղծ է, որ ի յայտ իշխեց, եւ թէ ոք բռնվի ի յայտ մեղանքդ՝ նա պատեհ է զինք այն հրովն տուժել, ու յիր ընչիցն զայրեցման վզենն տուպլ վճարուիլ զինչ ազգ ու լինայ վզենն։