ԴԱՏԱՍՏԱՆԱԳԻՐՔ

Եթէ ոք ընդ դիւահարութիւն ի ներս անխել եւ դիւուն միջնորդութեամբ մարդ սպաննէ՝ նա պատեհ է աղէկ ստուգել, որ վստահի հայնց է ու առանց ոխութեան՝ նա այն կանոնացն է հասել, եւ ոչ դատաստանի, որ թէ լաւնայ՝ նա իր չաք մի կարք դնեն ըստ ուժոյն, զի յիրմէ չէր այլ ի չարէն. նոյնպէս եւ ամէն իրք որ դիւական լինի ստոյգ՝ նա կանոնացն է գործ եւ ոչ դատաստանաց։