Տարեգիրք

Ի թուին ՇԽԵ [545=1096] սուլտանն արեւմտից Խլիճ Ասլանն գայր բազում զօրօք ի վերայ քաղաքին Մելիտինոյ եւ պաշարեաց զնա եւ նեղէր զնա սաստկապէս. իսկ իշխան քաղաքին, որում անուն էր Ղավռիլ, որ էր աներ /63բ/ Թորոսի կուրապաղատին, քաջութեամբ պահեաց զքաղաքն Ուռհա, եւ Խլիճ Ասլան սուլտանն դարձաւ ամօթով յաշխարհն իւր։ Ի սոյն յայսմ ժամանակի, գային ազգ Հռոմայեցւոց, իշխանք երեւելիք եւ մեծազարմք բազմութեամբ զօրօք, յօգնականութիւն քրիստոնէից, թելադրութեամբ միայնակեցի մի որ էր ընդ նոսա, անուն Պետրոս Սարգիս. որոց պատմութիւնն լիակատար, եւ անուանք իշխանացն գրեալ կայ ի ֆրանգ պատմագիրքն։ Եւ ընդ նոսա գային եպիսկոպոսք, վարդապետք, քահանայք, եւ սարկաւագունք. եւ ամենեքեան գային բազում զօրաւ իբրեւ զաստեղս երկնից, եւ հասանէին մինչեւ ի Կոստանդինուպօլիս։ Եւ թագաւորն Ալեքս առաքէր զօրս ընդդէմ նոցա ի պատերազմ, եւ նոքա արարին զնոսա փախստական եւ զբազումս ի նոցանէ կոտորեցին։ Եւ ապա թագաւորն Ալեքս արար ընդ նոսա սէր, բայց ոչ բոլորով սրտիւ, որպէս /64ա/ պատմի յիւրեանց գիրսն. եւ ետ նոցա թագաւորն Ալեքս գանձս ոսկւոյ եւ արծաթոյ, եւ նոքա երդուան թագաւորին Ալեքսի, որ թափէին զաշխարհն զոր Մսլմանքն խլեալ էին ի Հոռոմոյն եւ տային Ալեքսի։ Եւ յուղի անկեալ եկին յաշխարհն Գամրաց. եւ տէր այնր աշխարհին Խլիճ Ասլանն որ պաշարեալ էր զՄելիտինի, լւեալ զայս եւ դիմեաց ի վերայ նոցա, եւ եղեւ սաստիկ պատերազմ, եւ քաջ զինաւորքն Քրիստոսի իբրեւ զարծուիս յերամակս կաքաւաց յարձակեցան ի զօրս այլազգեացն, եւ դիաթաւալ յերկիր ընկենուին զնոսա, եւ դարձուցին զզօրս այլազգեացն ի փախուստ եւ լցին զերկիրն դիակամբք նոցա, եւ առին բիւրս բիւրուց գերի, եւ յաւար զինչս նոցա։ Իսկ զկնի Գ աւուր դարձեալ ժողով արար Խլիճ Ասլանն եւ եկն ի վերայ նոցա, եւ նոքա նոյնպէս կոտորեցին զնոսա, եւ առին զՆիժիտայ եւ տուին թագաւորին Ալեքսին։