Ի
թուին
ՉԺԸ
[718=1269]
եղեւ
շարժ
սաստիկ
եւ
յաշխարհին
Կիլիկիա
ի
տեղիս
տեղիս
բազում
շէնս
յաւեր
դարձոյց,
եւս
առաւել
առ
լերամբն
որ
Սեաւ
կոչի.
եւ
զանառիկ
դղեակն
Սարվ/177բ/անդաւ
յաւեր
դարձոյց,
եւ
զբնակիչսն
առ
հասարակ
մահացոյց
եւ
ի
սուրբ
ուխտն
Արքակաղնին
քահանայսս
եւ
կրօնաւորսս
վախճանեցան
ի
տանցն
ընկղմելոց,
եւ
ընդ
լեռնակողմն
ընդ
այն
բազում
շէնս
եւ
զբերդն
Դեղնքարն,
եւ
այլ
բազում
տեղիս
խարխալեալ
հերձեաց։
Ի
սոյն
ամի
պարոնն
Հայոց
Լեւոն,
գնաց
յարեւելս
առ
խանն
Ապաղա,
եւ
նա
ընկալաւ
զնա
մեծարանօք,
եւ
բազում
պարգեւօք
դարձոյց
յաշխարհն
իւր
Կիլիկիա։
Յայսմ
ամի
որդի
սպարապետին
Հայոց
Հեթում
փոխեցաւ
ի
կենցաղոյս
ի
յուլիս
ամսոյ
ԺԵ-ն
եւ
թաղեցաւ
ի
սուրբ
ուխտն
Մլիճի։
Եւ
դարձեալ
ի
սոյն
ամի
ի
սեպտեմբեր
ամսոյ
ԻԹ-ն
հանգեաւ
ի
Քրիստոս
միւս
այլ
որդին
Սմբատայ
սպարապետին՝
Վասիլ,
ի
Տարսոն,
եւ
թաղեցաւ
ի
սուրբ
ուխտն
Մլիճի,
որում
ողորմեսցի
Տէր։
Ի
սոյն
ամի
յամսեանն
հոկտեմբերի
որ
օր
ԻԹ
էր,
յԳ-շաբթի
ի
մտանել
արեգականն,
թագաւորն
Հայոց
Հեթում
փոխեցաւ
ի
/178ա/
կենցաղոյս,
եւ
յաւելաւ
առ
հարս
իւր
առ
ստորոտով
Բարձրբերդոյ
ի
գեօղն
որ
կոչի
Ակներ,
եւ
բարձեալ
տարան
զնա
ի
սուրբ
ուխտն
Դրազարկն,
եւ
անդ
թաղեցին
առ
դամբարան
սուրբ
հայրապետին
Գրիգորի…
որ
եւ
ի
ժամ
վախճանին
բարիոք
խոստովանութեամբ
կրօնաւորեցաւ
եւ
անուանեցաւ
Մակար։