Ինձի
նման
լալոտ
աչօք
ընդէ՞ր
ես,
Մի'
լար,
հոգեկ,
մի'
լար
այդպէս
խղճալի,
խղճալի,
Մի՞թէ
կարօտ
ունիս
սրտիդ,
լացեր
ես.
Մի'
լար,
ճանըմ,
մի'
լար
այդպէս
խղճալի,
խղճալի:
Սգով
խոցեալ
եւ
վարանմամբ
տխրեալ
ես,
Աւաղելով,
հեծեծանօք
հառաչես,
հառաչես,
Սեւ
զգեցեալ
՚ւ
ի
տարակոյս
նստեալ
ես,
Մի'
լար,
արեւ,
մի'
լար
այդպէս
խղճալի,
խղճալի:
Որպէս
զբու
աւերակի
բնակիս,
Քան
զհաւալասան
թռչունն
անշէն
ես,
անշէն
ես,
Իբրեւ
զասիդն
եւ
Նեիսայն
հեգեգես.
Մի'
լար,
նազլըմ,
մի'
լար
այդպէս
խղճալի,
խղճալի:
Ւիւծեալ
երկօք
վշտաց
ցաւս
ծնանես,
Աղիողորմ
ձայնիւ
ողբս
յօրինես,
յօրինես,
Ի
կարօտէ
սրտիդ
թառաչ
արձակես,
Մի'
լար,
օմրում,
մի'
լար
այդպէս
վշտալի,
վշտալի:
Քեզ
վայելուչ
չէ
լալն,
դու
է՞ր
կոծ
անես,
Քեզ
վայել
է
խնդալ,
ընդէ՞ր
աշխարես,
աշխարես,
Քեզ
վայել
է
բեհեզ,
է՞ր
սեւ
արկանես.
Մի'
լար,
ագըմ,
մի'
լար
այդպէս
վշտալի,
վշտալի:
Ի
նեղութեան
կարօտանաց
դեղնեալ
ես
Եւ
ի
վշտաց
տրտմութեան
նիրհեր
ես,
նիրհեր
ես,
Արտասուաթոր
աչօք
ուժգին
մռնչես,
Մի'
լար,
տօստըմ,
մի'
լար
այդպէս
վշտալի,
վշտալի:
Այսուհետեւ
մի'
լար,
հոգիդ
կու
սիրես,
Սրբեա
զարտօսրդ
աչաց
քո,
կու
սիրես,
կու
սիրես,
Ուրախ
լեր
եւ
ցնծա,
զաստուած
կու
սիրես,
Մի'
լար,
սիրուն,
մի'
լար
այդպէս
զարնճի,
զարնճի:
Սիրով
տամ
քեզ
խրատ,
թէ
ինձ
կու
լսես,
Ի
բաց
լեր
ի
լալուդ,
թէ
միտ
կու
դնես,
կու
դնես,
Հոգւոյ,
մարմնոյ
խնդալն
է
պարտ,
թէ
գիտես,
Մի'
լար,
իմ
տուն,
մի'
լար
այդպէս
զարնճի,
զարնճի:
Էին
մեծի
հօր
աստուծոյ
փառս
տացես,
Որդւոյն
եւ
Սուրբ
Հոգւոյն
պատիւ
մատուցես,
մատուցես
Եւ
զայս
ՃԱՌԵԼ
բարեկամաց
յանձն
առցես,
Մի'
լար,
իմ
եար,
մի'
լար
այդպէս
զարնճի,
զարնճի: