Ի
սկզբանէ
եղեւ
ցուցեալ,
Օրհաս
մահուս
փողով
ազդեալ,
Ի
չուելոց
բազմաց
տեսեալ,
Ծանեայ,
թեեւ
ինձ
կայ
պահեալ:
Այս
սարսելի
ժամս
որ
հասեալ,
Զէտ
սուրհանդակ
ինձ
ժամանեալ,
Շշուկ
մահուն
հողմահարեալ.
Եղէ
հողոյ
հաւասարեալ:
Սարսռելի
սուր
երեւեալ,
Ուշս
ի
յինէն
եղեւ
շրտեալ,
Դի
անկենդան
դնիմ
անկեալ,
Բանապաճոյճանբանացեալ,
Խրոխտաձայնս
ապաձայնեալ
Եւ
սիգացողս
յերկիր
ընկճեալ,
Կարկեալ
խօսիւք
եւ
լռեցեալ.
Եղէ
հողոյ
հաւասարեալ:
Ունիմ
զանդամս
զամէն
լքեալ,
Աչք
կափուցեալ,
շրթունք
խփեալ,
Ձեռք
կաշկանդեալ,
ոտք
վեհերեալ,
Տախտակ
անշարժ
գետնի
եդեալ,
Պատկեր
անշունչ
արձանացեալ
Եւ
գոյութիւն
յեղաշրջեալ,
Թափեալ
ծաղիկ
եւ
գեղ
ծորեալ.
Եղէ
հողոյ
հաւասարեալ:
Ւիւսեալ
յօդուածք
մարմնոյս
կազմեալ,
Առ
ի
միմեանց
եղեւ
քակեալ,
Սիրտ
խոպանեալ,
ղամպար
շիջեալ
Եւ
կերպարան
արտասուցեալ,
Դեմք
եղկելի,
խոտ
ցամաքեալ,
Ողորմելի
աղաւաղեալ,
Լեզու
լռեալ,
բերան
աղխեալ.
Եղէ
հողոյ
հաւասարեալ:
Քաղեալ,
հնձեալ,
արտ
չորացեալ,
Եւ
բոյս
դալար
ստորախուզեալ,
Ծառս
հատեալ,
տունս
թողեալ,
Բարձր
աշտարակս
քայքայեալ,
Կմախք
անարգ
անշքացեալ,
Եւ
գարշութիւնս
թաղեցեալ,
Իբր
անպիտան
առ
ոտս
կոխեալ.
Եղէ
հողոյ
հաւասարեալ:
Ինձ,
որ
արդէն
մարմնով
մեռեալ,
Նախկին
կայի
մեղօք
մեռեալ,
Այժմ
երկոքումբք
դատապարտեալ,
Կամ
առաջի
ձեր
դեգերեալ:
Սուրբ
աղօթից
ձեր
կարօտեալ,
Հայցեմ
օգնել
ինձ
կարեկցեալ,
Զի
անպատրաստ,
յանկարծ
մեռեալ.
Եղէ
հողոյ
հաւասարեալ:
Աթոռս
ի
վայր
է
գլորեալ
Եւ
ես
տապաստ
եմ
չորացեալ,
Ամբարտաւանս
կործանեալ,
Գոռոզացեալս
փոշիացեալ,
Բարկացող
սիրտս
թօշկացեալ,
Անհամբեր
կարըս
թուլացեալ,
Թշնամանող
բանս
ըսպառեալ.
Եղէ
հողոյ
հաւասարեալ:
Սիրելիքս
յոյժ
օտարացեալ,
Բարեկամաց
եմ
հրաժարեալ,
Իմաստութեան
լոյսն
շիջեալ,
Իւղ
լապտերին
աղօտացեալ,
Պաշար
հոգւոյս
ոչ
մնացեալ,
Տագնապ
սովոյն
յոյժ
զօրացեալ,
Յամենայնէ
ունայնացեալ.
Եղէ
հողոյ
հաւասարեալ:
Էի
անհոգ
եւ
հեշտացեալ,
Ի
կեանս
մարմնոյ
փառասիրեալ,
Աշխարհահոծ
իրըս
պատաղեալ,
Ունայնութեանց
զհետ
երթեալ,
Ո'չ
աղօթեալ,
ո'չ
արտասուեալ,
Ո'չ
յիշեցի
զհանդերձեալ,
Ահա
տեսէք
զիս
սատակեալ.
Եղէ
հողոյ
հաւասարեալ: