">
ԳԼՈՒԽ
ԻԵ
Յաղագս
Տիգրանայ:
Տիգրան
առաջին
թագաւորէ
Հայոց`
եւթներրորդ
ի
Հրաչեայ.
գովութիւնն
նախասացեալ
եղեւ
յիննեւտասներրորդ
ճառի
անդ:
Սա
դաշնաւորեալ
Մարացն
Աշդահակայ`
տայ
նմա
զքոյր
իւր
Տիգրանուհի
ի
կնութիւն`
ըղձիւք
զնա
խնդրեալ
Աշդահակայ:
Եւ
յետ
այսորիկ
նենգեալ
Աշդահակայ
դաւաճանութեամբ
ի
վերայ
Տիգրանայ
չար
խորհեալ
նմա:
Զոր
իմացեալ
օրիորդին
Տիգրանուհեայ,
ազդ
առնէ
Տիգրանայ
եղբօր
իւրում
զնենգն
Աշդահակայ:
Բայց
գովելին
մեր
քաջահասակն
եւ
նիզակաւորն
ժողովէ
այնուհետեւ
արքայն
Հայոց
ի
սահմանաց
իւրոց
զօրս
բազումս`զամենայն
ընտիրս
աշխարհացն
Հայոց,
եւ
երթայ
զկողմամբք
Մեդացւոց,
հանդիպի
զօրացն
Աշդահակայ:
Իսկ
սա
ի
խմբել
պատերազմին
ի
դիմի
հարկանի
Աշդահակայ,
եւ
նիզակով
իւրով
հերձէ
զերկաթի
հանդերձն,
եւ
ի
քարշել
զձեռն
իւր
արտաքոյ
զկէս
մասն
թոքոյն
բերէ.
եւ
վաղճան
առնէ
պատերազմին
մահն
Աշդահակայ:
Եւ
ինքն
առեալ
զքոյր
իւր
Տիգրանուհի`յուղարկէ
յանուանեալն
Տիգրանակերտ.
եւ
ինքն
դառնայ
յաշխարհն
իւր
բազում
առ
եւ
աւար
հանդերձ
գերութեամբ
ընդ
ինքեան
բերելով:
Սա
աջակցեալ
Կիւրոսի`
ի
բաց
բառնայ
զթագաւորութիւնն
Մարաց`
ասէ
պատմագիրն:
Բայց
ի
սորա
զարմից
ո'չ
ոք
եցոյց
քաջութիւն
պատերազմաւ.
այլ
միայն
(յ)
իւրաքանչիւր
անուն
զգառօս
(գուցէ
զգաւառս)
իւրեանց
կոչել,
որպէս
ի
կրտսեր
որդւոյն
սորա
Առանայ`
Առաւենեանք,
եւ
ի
Զարեհէ`
Զարեհուան:
Իսկ
աւագ
որդին
սորա`
Բապտիրան,
զորոյ
քաջութեան
գովութիւն
երգիչք
երգէին
ի
պարս
խաղուց,
նաեւ
աստուածացուցեալ
ասեն
զնա
Վրաց
աշխարհին.
եւ
զչափ
հասակի
նորա
անդրի
կանգնեալ`
պատուէին
զոհիւք,
ասէ
մեզ
ստուգիւ
պատմագիրն:
Եւ
Տիգրան`
ասէ`
ընդվզեալ
մեռանի
յԱղէքսանդրացւոց
Մակեդոնացւոց:
Եւ
դարձեալ
ասէ,
թէ
մինչեւ
ցթագաւորութիւնն
Վաղարշակայ`
ի
Հայք
ոչինչ
ճշմարտագոյն
գտաք
պատմեալ:
