">
ԳԼՈՒԽ
ԺԴ
Թուղթ
շրջաբերական
Մովսիսի
Եպիսկոպոսի
առ
վիճակեալսն
իւր:
Ի
ժառանգութիւն
երկնից
վիճակեալք`
եւսրբութեամբ
երկրպագեալք
սրբոյ
Երրորդութեան`Քրիստոսեան
հաւատոցն
սիրելութեան
ընդունողք
իձեռն
երիցս
երանելոյ
անզանգիտող
նահատակին
Տեառնսրբոյն
Գրիգորի`
Հայալեզու
իշխանութեամբՑուրտաւայ
եկեղեցւոյդ,
առ
որս
առաւել
հարկհամարեցայ
գրել,
իսկ
յօժարութեամբ
լսողացառհասարակ
ամենայն
պաշտօնէից
եկեղեցւոյդ
հանդերձմիաբան
ժողովրդեամբդ,
ի
Մովսիսէ
անարժան
(է)
`Տերամբ
ողջոյն,
ընդ
որով
եւ
առաւել
ի
խաղաղութեանպահպանեալք
լինիջի'ք
յուսով
սրբոյ
Երրորդութեան,
սիրել
իսկզբանէ:
Իսկ
որ
հաճեցաւ
Աստուած
եւկոչեաց
ի
սպասաւորութիւն
մեծի
տէրութեան
իւրոյ,
զյոյժ
քաջահաճոյսն
ընտրեալ
իմացեալ
տեսանեմք.
որոց
զվերակացութիւն
ժողովրդեան
շնորհեաց,
եւ
կամ`որոց
զմարգարէութեան
շնորհսն
առաջի
արկ.
ոմանքտեղի
ետուն
եւ
յօժարութեամբ
լուան
կոչմանն,
եւ
կէսքյապաղեցին
զշնորհսն,
եւ
բամբասի
եւ
ո'չ
մի
ոք
ինոցանէ:
Արդ
վասնզի
եւ
մեզ
դիպուած
աշտիճանին
թէպէտեւկարգի
զհրաժարելն
ուսուցանէր,
եւ
առաւել
եւսերկչոտանալ
ընդ
երկչոտսն,
սակայն
վերագոյն
էր
քանզմեր
տկարութիւնս,
միջնորդ
ընդ
Աստուած
եւ
մարդիկլինել
զհնազանդելն
ուսաք:
Զի
որպէս
ի
Հայրենեաց
իմնի
սննդոյ
տեղոյ
կոչեցեալք
եղաք
հաւատովք
Աստուծոյնախախնամութեանն
զշնորհն
վարկանելով,
յաղագս
որոյտեղի
տուեալ
յօժարութեամբ
լուաք
կոչմանն.
վասնորոյյանկարծակի
իմն
ի
վերայ
հասեալք
հայհոյութեան
ինչ`զոր
յորդին
Աստուծոյ
էր,
հաստատելշնորհակորուսացն.
առ
որս
ծանուցեալ
զվէրսանհնարինս
եւ
չի'շխեցեալ
ընկենուլ
ընդ
լաւութեամբզախտն,
զոր
եւ
շարժեցաք
իսկ.
վասնորոյ
եւ
թշնամիեղաք
ամենեցուն:
Եւ
որչափ
յանդիմանեցաք,
առաւել
եւսսպառնացեալ
եղաք
ի
Քահանայապետից
եւ
յիշխանաց,
մինչեւ
հալածեալ
եղէ:
Բայց
ինձ
այսպէս
թուի,
թէզորօրինակ`
ես
ընդ
դատապարտութեամբ
անկեալ
լինէի,
եթէ
գիտէի
զախտն
եւ
ծածկէի,
նոյնպէս
եւ
չարաչարբարկութեան
է
արժանի`
որ
լսեն
եւ
անփոյթ
առնեն,
որպէս
եւ
արարին
իսկ
անփոյթ:
Ապա
ուրեմն
յիրաւիլուիցեն
զսպառնացեալն
Աստուծոյ,
զորԱստուածայնովն
Երեմեայիւ.
Քահանայք`
ասէ
Տէր,
ոչասացին`
ո՞ւր
է
Տէր.
եւ
հովիւք
ամբարշտեցան
յինէն,
եւ
ցրուեցին
զոչխարս
արօտի
իմոյ:
Եւ
ապա
զի՞նչյաղագս
այդորիկ.
այսպէս
ասէ
Տէր,
ո'վ
Հովիւք`
որկորուսէք
եւ
ցրուեցէք
զոչխարս
արօտի
իմոյ.
արդահաւասիկ
ես
վրէժս
առից
ի
ձէնջ,
զի
լցան
աւուրք
ձերի
խողխողումն:
Արդ
զի
զսիրելի
Միածնի
որդւոյնԱստուծոյ
զսպանողացն
յայտ
է
թէ`
ըստ
օրինակի
նոցաեւ
ո'չ
ի
մարմնաւոր
պատուհասէ
վրիպելոց
իցեն.
եւնոքա
զի՞նչ
պատուհաս
կրեցին
արդեւք:
Սովոյն
դեղարարին.
կանայք
նոցա
զսիրելի
որդիս
իւրեանցխորովէին
եւ
ուտէին
ի
պաշարելն
Տիտոսի
զԵրուսաղէմ.
զորս
վեց
բիւրովն
սատակեաց,
եւ
հարիւր
եւ
քսան
բիւրսրով
կոտորեաց,
եւ
յիսուն
բիւր
ի
գերութիւն
վարեաց:
Եւ
պատճառք
այսքան
բազմութեան
ի
քաղաքինգտանելոյ`
Զատկի
տօնին
էր,
յորում
ամենայն
ազգն
ի
միվայր
գումարեալ
էին.
եւ
իբրեւ
ի
բանտի
արգելան.
զիյորում
յաւուր
նենջեցին
զկեանս
իւրեանց
ի
ՔրիստոսԱստուած,
ի
նմին
աւուր
եւ
զհատուցումն
ընկալան.
եւայժմ
որք
զնոցայն
ախտանան,
յայտ
է
թէ`
ընդ
նոսինպատժելոց
են
եւ
զաստիս
եւ
զանդին:
Արդ
զի
ընդ
որս
մի'եւ
մեզ
լիցի
լսել
զահագին
սպառնալիսն
Աստուծոյ,
եւկրել
զանողորմ
պատուհասն
այն:
Այլ
ես
հարկհամարեցայ
ի
ձեռն
զգուշացուցիչ
թղթոյս
խօսելյականջս
աստուածասիրութեան
Ձերոյ,
զգոյշ
լինել
իհաղորդութենէ
Տեառն
ուրաց
(ող)
ացն`
եւ
Տեառնսպանողացն`
մեծարողաց
ժողովոյն
Քաղկեդոնի:
ՔանզիԱռաջնորդ
ժողովոյն
աղանդակիցք
Նեստորի
էին
եւհալածեալք
յԵկեղեցւոյն,
որոց
սատար
գտեալզթագաւորն
Մարկիանոս`
եւ
զկին
նորին`
որում
անունՊողքէր
կոչիւր,
երկու
բնութիւն
ասել
զՏէր
մերՅիսուս
Քրիստոս.
զոր
մեզ
մի'
լիցի
հաղորդել
նոցա:
Արդ
զայս
ամենայն
գիտացեալ
սիրելի'ք`
ճանապարհզարքունի
գնասցուք,
մի'
յաջ
խոտորեսցուք
եւ
մի'յահեակ.
եւ
զայս
այսչափ
հարկ
համարեցաք
փոքր
ի
շատէգրել
առ
Ձեզ.
զի
զգուշասցո'ւք
այնպիսեացն:
Եւ
որ
ոքյետ
այդր
պատուիրանի
անփոյթ
առնէ,
ինքն
տացէպատասխանի
Աստուծոյ.
եւ
մեք
անպարտք
եղիցուք:
Ողջլերուք
ի
ՏԷր
մեր
Յիսուս
Քրիստոս:
