ԿԹ.
ԱՂՈՒԵՍ
ԵՒ
ՍԱԳՔ
(69
V=67
I)
Աղուէսն
էմուտ
առ
սագերնուտել
զնոսա.
եւ
նոցա
բնութիւն
է,
որ
սղան
ձայնիւ.
եւասէ
աղո՞ւվէսն,
թէ
դուք
սուս
էք,
նայ
ես
կարի
սուս
եմեւ
սուս:
Ցուցանէ
առակս,
թէ
մարդոյ
որկարիք
լինի,
նայ
ոչ
խաւսի
յատեան.
եւ
ընդ
քեզ
ասէ,
թէմի
խաւսիր
վասն
իմ,
դու
մի
խաւսիր,
որպէս
աղո՞ւվէսնեւ
սագն։
