Ժողովածոյ առակաց Վարդանայ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա

ՅԼԱ. ԵԱՒԹՆ ՏԼԻՍՄ
(59 F=L)

Ասացել են իմաստասէրքն, թէԷ. տլիսմ կայ վերայ աշխարհիս:

Ի Ստըմբօլ քարէ մարդ էրշինած եւ զանունն ամբծախօս են դրել. որ զինչ 'իքաղաքն անգին կումաշ լինէր, նայ է[ր] աժէցնօղն. եւ օրմի ձի մի ծախէին, որ Ռ. ֆլօրի գին կուզէին եւ գնացինյամբծախօսն. եւ ասաց, թէ այս օր աժէ եւ վաղն մէկֆլօրի աժէ. եւ մէկ ալ օրն սատակեցաւ եւ զսաղրին 'իմէկ ֆլօրին ծախեցին։ Իշխան մի աղքատացաւ եւ գնացյամպծախօսն, թէ չեմ կարել մուրալ եւ բան չգիտեմեւ սովու կու մեռնիմ, կերթամ զթագաւորին խզինանպատռեմ, թէ գան զքեզ հար"ցնեն, որ չասես։ Ասացամբծախօսն, թէ իմ տլիսմս վերայ ճշմարտութեան էշինած. ճար չկայ, որ սուտ ասեմ. ասաց. այ ամբծախօսն, Աստուած քեզ բարեխօս. որ չասես. ասաց, թէ այտորհնար չկայ. եւ նա էզարկ քարովն եւ զճակատն պատառեցեւ տլիսմն խափանեցաւ. եւ գնաց զթագաւորին խզինանպատառեց. եւ էկին հարցին զանբծախօսն եւ ոչ ետպատասխանի. եւ թագաւորն բոկ էրեկ եւ ասաց. թէ չես 'իխօսիլ, ես զիս կու սպանեմ. եւ ասաց ամբծախօսն, թէհանց ժամանակ հասաք. որ ով զղորդն կու ասէ, զճակատնկու պատառեն:

Բ. տլիսմն, որ մարմառէ սիւնմի շինած էր, որ ինքնին շուրջ կու գայր. եւ 'իվերայ պղընծէ պատկեր. եւ մէկ ձեռն խաչ եւ մէկնոսկի խնծոր. եւ գրած էր վր, թէ աշխարհս իբր զխնծորմի է ձեռին Աստուծոյ եւ թէ վասն աշխարհի եմ խաչելեալ:

Գ. աւդագնաց գետն, որ բարձրկամարով վէրեւ քաղաքին կու անցանէր եւ զքաղաքնկու ջրէր:

Դ. երկոտասան դարիճայ, որ 'իվերայ պարըսպին շինած եւ յամէն դարիճի վերայ մէկկենդանակերպ հանած էր, որ յորժամ յաւուրն մէկ ժամկու ելանէր, Ա. կենդանայկերպն զմէկ դուռն կու դնէրեւ զմէկն կու բանայր. զաւուրն եւ զգիշերվան ժամերննոքա կու չափէին:

Ե. տլըսմն որ սահաթ էր շինած. որ քանի յաւուրն ժամ մի ելանէր, նայ ինքն զանկակնձայն պիտէ հանէր:

Զ. Բալպաք քաղաքն, որպարսպին բարձրութիւն . Գ. քար է եւ դուռն մէկ քար 'իմէկ դիհն է եւ մէկ մէկ լ"ն եւ մէկ վր:

Է. որ յէկեղեցի մի երկաթ խաչմի յօդն խնդմնտ քարով կախ է, որ է յոյժ զարմանալի։