Վասն
գլուխ
գրողացն:
Մինչդեռ
կենդանի
էր
Ամիրգունայ
խանն,
այր
մի
Մուրատ
Բէկ
անուն`
յազգէն
Օսմանցւոց,
փախուցեալ
՚ի
սպանմանէ
վասն
գողութեան,
եւ
գայ
առ
Ամիրգունա-խանն,
եւ
մեծարի
՚ի
նմանէ,
եւ
երբեմն
լինի
առաջնորդ
Պարսիցն,
եւ
տանի
՚ի
վերայ
Օսմանցւոցն.
եւ
այսպէս
սիրեցաւ
՚ի
խանէն
վասն
արիութեան
իւրոյ:
Եղբայր
մի
էր
սորա`
Ասլան
աղայ
անուն.
սա
լուաւ,
թէ`
եղբայրն
իւր
մեծարեալ
եղեւ
՚ի
խանէն,
վասնորոյ
եւ
ինքն
եւս
ապստամբեցաւ.
եւ
հատուածեալ
ամենայն
ընտանեօքն`
եւ
եկն
առ
եղբայրն.
եւ
նա
առեալ
տարաւ
զնա
առ
խանն:
Եւ
երկոքեանն
կային
՚ի
միասին
առաջի
նորա:
Եւ
յետ
Ամիրգունայ
խանին
նստաւ
Թահմազ-ղուլի
բէկն:
Եւ
սա
եւս
սիրեաց
զնոսա,
եւ
արար
Մուրատ
բէկն`
երկրորդ
իւր,
եւ
Ասլան
աղայն`
վերակացու
հարկացն:
Այս
Ասլան
աղայն
առաքեաց
յերկիրն,
զի
գրեսցէ
գլուխս
արանցն
եւ
ամենայն
իրացն:
Եւ
եկն
նախ
՚ի
Քանաքեռ
յաւուրս
ձմերայնոյ.
եւ
կոչեալ
առաջի
իւր
զգեղականս`
ցուցանել
զգլուխն
իւրեանց,
եկն
նախ
Մելիքն
Դաւիթ`
եւ
եբեր
Ը
[8]
որդին
իւր,
եւ
զորդի
դստերն,
եւ
եցոյց:
Գային
ամենեքեաս
որդւովք
իւրեանց`
եւ
մտանէին
՚ի
գիրն:
Իսկ
հայրն
իմ
Մկրտիչ
շալակեաց
զիս
զԶաքարիայս,
եւ
զեղբայրն
իմ
զԽաչատուր
առաջի
արկեալ`
գնաց.
եւ
իբրեւ
ետես
զմեզ
փոքր
եւ
կաղ`
եւ
թիւր
ոտամբ,
բարկացաւ`
եւ
ասէ,
զառողջ
որդիսն
քո
պահեալ
ես,
եւ
զանդամալոյծքդ
բերեալ
ես.
եւ
հրամայեաց
արկանել
յերկիր
՚ի
վերայ
երեսացն.
եւ
բերեալ
ջուր
թափեցին
՚ի
վերայ
անձինն,
յոտաց
մինչեւ
ցգլուխն`
ջրողող
արարին.
եւ
նստոյց
այր
մի
՚ի
վերայ
գլխոյն
եւ
այր
մի
՚ի
վերայ
ոտիցն.
եւ
հրամայեաց
չորից
զինուորաց`
Բ
[2]
կողմամբ
հարկանել.
եւ
այնքա'ն
հարին,
մինչզի
մորթն
՚ի
մարմնոյն
՚ի
բաց
ոստեաւ,
եւ
ինքն
անշնչացաւ.
եւ
համարեցին
զնա`
մեռեալ.
եւ
ապա
քարշեալ
զնա
թաղեցին
՚ի
մէջ
փայինի:
Եւ
այր
մի
Բարսեղ
անուն,
եւ
այր
մի
Ղազար
անուն`
հանին
զԻ
[20]
եղնգունսն.
եւ
այլ
ոմն
Մարուգէ
անուն
Երեւանցի
կախեցին
զմիոյ
ձեռանէն,
եւ
այնքա'ն
հարին,
մինչեւ
յօդուածքն
ամենայն
խախտեցան:
Եւ
այսպէս
ահ
նորա
տիրեաց
՚ի
վերայ
ամենեցուն`
մեծաւ
սաստիւ:
Վասնորոյ
ո'չ
մնաց
ստնդեայ
մանուկ`
զոր
ո'չ
ցուցին:
Եւ
եթէ
ծերք
գային,
հրամայէր
երթեւեկս
առնել
առաջի
իւր.
եւ
տեսանէր,
զի
թէ
գլուխն
՚ի
կոր
ունէր,
եւ
Բ
[2]
ձեռքն
զկնի
իւր
տանիւր,
ո'չ
գրէր:
Իսկ
թէ
գլուխն
ուղիղ
ունէր,
եւ
ձեռքն
առաջի
գտանիւր,
զնա
գրէր:
Եւ
ո'չ
ոք
իմացաւ
զայս:
Իսկ
եթէ
մանկունք
գային,
բերէր
առասան,
եւ
շուրջ
պատէր
զպարանոցաւ
պատանոյն,
եւ
երկոքին
ծայրք
պարաննի
դնէր
՚ի
բերան
մանկանն,
եւ
ասէր`
ըմբռնել
ատամամբ,
եւ
օղ
արարեալ
տանէր
՚ի
վերայ
գլխոյն.
եթէ
անցանէր
զգլխովն,
թողոյր
զնոսա
գնալ.
եւ
եթէ
ո'չ
անցանէր
զգլխովն,
գրէր
զնա:
Եւ
այսպէս
գրեաց
զամենն
յոյժ
ճշտիւ`
զմարդ,
զկով,
զձի,
զջորի,
զէշ,
զոչխար,
զջրաղաց,
զձիթաղած,
զարուեստս,
զբրնձաղաց,
զայգիս,
եւ
զպարտէզս,
եւ
այլ
որ
ինչ
գտաւ`
գրեաց
եւ
՚ի
ներքոյ
հարկի
արար:
Եւ
էարկ
՚ի
դիւան
արքունի
զամենայն
գրեալսն: