Պատմագրութիւն

Որպէս յառաջն ասացաք, թէ` Միքայէլ Եպիսկոպոսն Քանաքեռցի` թախտա-քուլահ ետ առնել զՇխ-Իսլամն` եւ զշխութիւնն հատանել, եւ այնպէս կայր արտաքսեալ: Եւ եղեւ գալ Խոնթկարին եւ առնուլ զԵրեւան. հրամայեաց զօրացն Պարսից գնալ ուր եւ կամին: Իսկ Շէխ-Մահմատս այս ոչ գնաց ընդ զօրացն Պարսից, այլ մնաց. աստէն. եւ գնացեալ առ գլխաւորսն Օսմանցւոց, եւ էառ ՚ի նոցանէ իշխանութիւն Շխութեան: Եւ յորժամ էառ Շահն զԵրեւան` եւ եդ անդ իշխան զՔալպալի խանն, եւ Շխ-Մահմատն վարէր զշխութիւնն, եւ եղեւ վէճընդ երկուց տաճկացն. եւ գնացին նոքա առ Շէխն ՚ի դատաստան. եւ Շէխն առեալ զկաշառս ՚ի նոցանէ` ուրոյն ուրոյն, եւ թիւրեաց զդատաստանն: Իսկ Տաճիկքն միաբանեցան, եւ ժողովեցին բազում Պարսիկս ՚ի վերայ ինքեանց, եւ գնացեալ առ նա` եւ քարամբ եւ փայտիւ հարեալ սատակեցին զնա: Եւ ազգականք նորա աղաղակ բարձին առ խանն. եւ խանն կամեցաւ ըմբռնել զնոսա. եւ նոքա ասացին, սա սունլու (սիւնլի) էր, վասն Օմարին եւ վասն Օսմանին աղօթս առնէր. եւ մեք վասն այն սպանաք զնա: Եւ թոյլ ետ խանն` եւ ոչինչ արար. եւ այնպէս բարձին զնա ՚ի միջոյ: