1688.
Վարդան
արքեպիսկոպոսն
ի
հոս
վիզիդադօր,
յունվարի
10,
կու
պսակէ
զԽաչգօն
Թորոսենց
Կամէնցացի:
1689.
Վարդան
արքեպիսկոպոսն՝
մարտի
18,
կոնդակով
կու
ձգէ
յերեցփոխանութենէ
զԲան
Թուման
Դասբրօվիչն,
ու
զՏէր
Զախնօվիչն
ի
հոս
վիգարիուս
կ՚անէ,
anno
1694:
Տէր
Խաչատուր
Զօխնօվիչն
օդրզիմադ
կ՚անէ
մեր
Պարնէն,
pro
patentes,
Գրագօվսքիյէն
բրէզանդայ
այս
մեր
եկեղեցուն,
օգոստ.
26,
եւ
ինսդիդուցիայ
կ՚առնու
մեր
Գ.
Վարդան
արքեպիսկոպոսէն,
սեպտեմբ.
2:
Վարդան
արքեպիսկոպոսն՝
հոկտեմ.
10,
արար
զգաւառական
ժողով
ի
Լօվն,
ու
քաշվեցան
յամէն
քաղաքէ
քահանայք.
ուր
Գեր.
Նունցիուսն
Գանդէլմի
բրէզիտէնս
կ՚լայ:
Այս
ժողովքին
մէջ
արարին,
որ
Պատարագատետր
սրբագրվի
ու
տպվի
ի
Հռօմ,
եւ
Տօնացոյցն
այլ,
եւ
ուրիշ
բաներ.
եւ
այսպէս
խրկեցին
զասոնք
ի
Հռօմ.
ու
խնդրեցին
զՍուրբ
Ժողովն,
որ
զՏէր
Աստուածատուր
եպիսկոպոսն
ձէնէ
ի
Հռօմ,
սրբագրէ
զայս
գրքերս,
ու
պտել
տայ:
1690.
Վարդան
արքեպիսկոպոսն
յայս
տարի,
նոյեմ.
10,
զմեր
Սդանիսլաւօվու
Կտրիճվորաց
Եղբայրութիւնն
նոր
յիրմէն
տված
կոնտակովն
երկուսումն
կու
հաստատէ.
զորն
որ
վաղուց
Նիկօլ
Թորոսովիչն
հիմնել
էր:
-(
Ի
Կոնտակէն
):
1691.
Տէր
Օգսէնտիոս
Վօծրէսգուլ
Վարդապետն
յայս
տարի
ձեռնագրեցաւ
եպիսկոպոս
ի
Լօվն,
օգոստ.
5,
Վարդան
արքեպիսկոպոսէն:
Աստուածատուր
եպիսկոպոսն
յայս
տարի
եկաւ
ի
Հռօմ.
մնաց
ի
հոն
8
տարի.
դարձաւ
ի
Լօվն
1698
ին.
չի
կարցաւ
իր
մ՚ալ
հաստատելու.
զէրամ,
սուրբ
Ժողովքն
չուզաց
փոփոխութիւն
անելու
վասն
արեւելեան
Հայերուն,
որ
ալիժօվ
չխռուին,
ու
ալիժօվ.
զէ
Բադէր
Պօնէզանայ
Բրէքէֆդն
(
ինչպէս
որ
լսել
ամ,
)
զամեն
այն
բանը
կ՚աւիրէր:
1694.
ԶՏէր
Խաչատուր
Զախնօվիչն՝
Գեր.
Վարդան
արքեպիսկոպոսն՝
մայիսի
18,
Թուրքին
ու
Թաթրին
հեծելութեան
ատենը,
վիգարիուս
կ՚անէ
Սդանիսլաւօվու,
Սնեադինու,
Դիսմինիցու,
Լիսցայի,
եւ
Նատվօրնային:
1696.
Վարդան
արքեպիսկոպոսն
վիզիդօվադ
կ՚անէ
զմեր
Սդանիսլաւօվու
եկեղեցին,
յունիսի
21.
կոնտակով
կ՚արգիլէ,
որ
ժողովուրդն
ալ
շատ
խուրպաներ
(
մատաղ
)
չանէ.
ոչ
քահանայն
խուրպանու
կամ
մատղի
մորթած
տավրին
կաշին
եւ
խօլն
չառնու.
այլ
է
Սուրուկճիքն:
1698.
Աստուածատուր
եպիսկոպոսն
այս
տարի
ի
Հռօմայ
դարձաւ
ի
Լօվն,
սուրբ
Ժողովին
հրամանաւն
գօատիւդօր
(
օգնական
)
ու
սուգցէսօր
(
յաջորդ
)
արքեպիսկոպոսութեան
Լօվայ.
զէրամ
Վարդան
արքեպիսկոպոսն
շատ
սուբլիքօվադ
արավ,
պատճառ
դնելով
զիրեն
ծերութիւնն
ու
զտկարութիւնն:
Բայց
շիտակն
ասելով,
ինքն՝
օտար
երկրի
ըլլալով,
ու
զամենայն
բանն
Բադերնէրուն
(
լատին
կրօնաւորք
)
խրերօվն
անելով,
շատ
անգամ
զժողովըրդին
սիրտն
ազրեց.
յետքը
ոչ
ժողովուդն,
ոչ
քահանայք
աէպ
(
պատիւ,
յարգանք
)
չէին
դնել.
ասոր
համար
հնարքով
զԱստուածատուր
եպիսկոպոսն
ի
հոս
եբեր,
եւ
զամենայն
իշխանութիւնն
ձեռքն
եդիր.
զարտ
(
զատ,
բաց
ի
)
զիրէն
աթոռն
ու
զարքեպիսկոպոսութեան
դիդուլն
(titre):
