Աշխատութիւնս նուիրում եմ հօրս՝ դոքտ. Բաղդիկ Մինասեանին,

որ իր դաւանած կուսակցութեան ճամբով իր կեանքը նուիրեց

հայրենիքին ու հայ ժողովրդին ու մեռաւ առանց տեսնելու եռագոյնը՝

անկախ Հայաստանի երկնքում ծածանուող։