ԵՐԳ
ՀԱՅՐԵՆԻ
Թարգմանօրէն
Մինչդեռ
յուսով
խայտայ
բնութիւն
Յետ
դառնաշունչ
ձըմերայնւոյն,
Եւ
ի
գաւառն
իմ
հայրենի
Գեղածիծաղ
դառնայ
գարուն,
Մինչ
բոյր
ի
բոյր
փըթթին
ծաղկունք,
Եւ
ճըռուողեն
նորեկ
ծիծռունք,
Ի
քեզ
ես
դարձ
առնեմ
յայնժամ,
Ո՜վ
ցանկալիդ
իմ
Հայաստան։
Ո՛չ
Հելուետեան
ինձ
դաշտավայրք
Եւ
կամ
զըւարթ
մարգագետինք,
Ո՛չ
քան
ըզքեզ
չըքնաղագեղ
Իտալական
պայծառ
երկինք:
Հեռի
ի
քէն
պանդուխտ
գոլով՝
Քոյովըդ
յար
տապիմ
անձկով,
Ի
խանձարուրդ
իմոց
կենաց,
Ո՜վ
Հայաստան,
առնեմ
ես
դարձ։
Գայցեն
աւուրք,
ուր
մանկութեան
Անկցի
տիոցս
իմ
գեղ
դալար,
Եւ
յինէն
խոյս
տացեն
վայելք
Կենաց
թեթեւ
ի
գարշապար.
Ուր
հէգ
Մուսայս
մատն
ի
յերեր,
Մոռանայցէ
երգել
ըզսէր,
Ըզնինջ
ի
ծոցդ
առնում
յայնժամ,
Ո՜վ
ցանկալիդ
իմ
Հայաստան։