Աղցմիք

Զ. ՄՈԳՊԱՇՏԷՆ ՅԱԶԷ

„Celestial Dian, goddess argentine will obey thee“.

Shakespeare, „ Pericles, prince of Tyre “, Act V, Sc. I.

«Որոց սիրեն զիս,

Անուն ի յերկինս

Ի վեր քան զարեւ

Գրեսցի ինեւ.

Նա՛, կոյս սիրասուն,

Որ զհէգն անտուն

Ձօնեալ յիւր ի սէր

Պաշտէր, յանձանձէր,

Աւանիկ ահա

Ընդ երկինս սիգայ,

Յաստեղացն ի պար

Ջահեալ բոցավառ» …

— Զի՞նչ անուն նորա, —

Հարցանէ ցնա

Զոհն թակարդեալ

— Կամ զի՞նչ նորա փայլ:

«Առնաչափ ահա՝

Ի վեր բարձրանայ

Եզերտից [?] սահեալ

Ընդ մէգ ընդ մռայլ,

Աստղիկ վեհափառ՝

Արուսեակդ փարփառ

Կոչեր առ նախնեօք,

Եւ պաշտէր բագնօք:

Իսկ զքեզ, ո՛վ կոյս,

Շուշան դեռաբոյս,

Ի լուսին կարգեմ,

Սխրացուցանեմ.

Ընդ Ոսկիամօր

Տիկնոջն երկնաւոր

Պաշտեալ առ նախնիս

Յողջոյն աշխարհիս.

Խնկեմ զանուն քո,

Երգեմ զսէր քո

Բամբռան ի լար

Կնտնտոցահար.

Որմիզդ իսկ յերկինս

Կացցէ ի յակճիռս …

Միայն թէ յազես,

Յոր ցանգ ըղձամ ես …

……………………………………

Եւ շոշափեցա՜ն

Ստինք կուսական,

Ծիրանէծաղիկք

Լուծան կուսութիւնք։

Մոգպաշտէն վաղիւ

Գայ զմատենիւ,

Ցոր գրէ զկուսին

Անուն ի լուսի՜ն: