Մանանայ

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
ԱՂՋԿԱՆ ՄԸ ՀՆԱՐՔ
       Աղջիկ մը նշաներ են, եւ անհամբեր կ՚սպասէ հարսանեաց աւուր։ Օրը յայտնի չէ, ուստի դրացիներ եւ ազգականները կ՚աղաչէ, որ իր մօրմէն իմանան։ Մայրը կ՚ըսէ‚ թէ՝ Այգեկութն զկնի, երբ գինին եռալէն դադրի, հարսնիք կ՚ընենք։ Խաղող դեռ նոր կօճկեր է։ Աղջիկը մօր հետ այգին կ՚երթան։ Կը դառնայ աղջիկ, կը նայի խաղողին, ինքնիրեն հետեւեալ խաղը կը մրմնջէ ¥միտքն այն է, որ մօրը բան հասկցունէ¤,
       Թօ՛, թօ՛, թօ‚
       Ե՛րբ հասուննայ,
       Ե՛րբ քաղւունայ,
       Ե՛րբ քամւունայ,
       Ե՛րբ գինւանայ,
       Ե՛րբ խմւանայ,
       Ե՛րբ տանանայ,
       Ե՛րբ տինինի…
       Թօ՛, թօ՛, թօ՛։