219.
ԿԼԱՐԱ
ԶՕՀՐԱՊԻՆ
[Լոնտոն],
14
սեպտ.,
1911,
հինգշաբթի
ցորեկ
Անուշիկ
սիրականս,
Սիրտը
հատնող
մարդը
ի՞նչ
կ՚ընէ.
կնկանը
նամակ
կը
գրէ:
Ես
ալ
ատանկ
կ՚ընեմ:
Այս
առտու
գացի
Հերմինս
եւ
Արաքսին
առի,
օթօ
մը
դրի,
Մէյբլէն
գացինք:
Արաքսին
էրկանը
լաւապօ
մը,
տոլապ
մը
եւ
սեղան
մը
պիտի
նուէր
քաշէ
եղեր:
Ատիկա
զատելու
գնաց
եւ
22
ոսկիի
սիրուն
թախըմ
մը
որոշեց:
Իմ
ալ
միտքս
արթնցաւ.
ես
ալ
Արաքսինն
պառկելու
սենեակին
թախըմ
մը
առնիմ
եւ
նուէր
տամ
ըսի
միտքովս
եւ
այնպէս
պիտի
ընեմ
(1
ա.
):
Բան
մը
պիտի
զատեմ
16
ոսկի
ալ
(1
ա.
)
չէքը
կ՚ընէ
50
անգլ.
ոսկի:
Ատիկա
յարմար
եւ
օգտակար
բան
մըն
է:
Հիմա
ճաշի
եկայ
պանդոկ:
Արաքսիէն
եւ
Հերմինէն
զատուելուս
տոտիկ
տոտիկ
կը
պտըտէի
կոր,
երբոր
մեծ
շէնք
մը
տեսայ:
Մօտեցայ.
National
gallery
[1]
գրուած
էր.
peinture
[2]
անգլ.
musée
[3]
ինչ
որ
է
Louvreը
ֆրանսացւոց
համար:
Բայց
ասիկա
հին
tableauներու
[4]
մասին
աւելի
ճոխ
է:
Շատ
բազմութիւն:
Շատեր
նստեր
copieներ
[5]
կը
հանին:
Բաւական
աղէկ
ատեն
անցուցի:
Արաքսին
եւ
Հերմինը
շաբաթ
օրը
ասկէ
կը
մեկնին:
Հերմինը
մինչեւ
հինգշաբթի
պիտի
մնայ
Բարիզ
եւ
հինգշաբթի
Express
orientով
[6]
պիտի
մեկնի
Պոլիս.
conducteurին
[7]
պէտք
եղած
պատուէրը
պիտի
տրուի
եւ
պէտք
եղած
նուէրն
ալ:
Բնականաբար
ստակն
ալ
ես
պիտ
տամ:
Այս
հաշիւով
Արաքսիին
նիւթական
վնաս
չի
տուինք.
միայն
շատ
յոգնութիւն
տուեր
է
Հերմինը
իր
անհանգստութիւններովը:
Այս
առտու
գացի,
մատին
վէրքին
pansementը
[8]
կ՚ընէր
կոր:
Ինչեւէ,
ան
ալ
անցնելու
վրայ
է:
Պաչիկներ`
Գ.
Զ.
