Բ.
Իսկ
ի
գալուստ
ամին
միւսոյ
բազում
կուտէր ,
գումարտակ ,
զնոյն
զաւր ,
եւ
եւս
բազում
քան
զնոյն
սփռեալ .
մանաւանդ
զի
եւ
Տաճկաց
ի
թիկունս
եկեալ
էին.
աւար
զերկիրն
՝
քաջութեամբ
դառնային
տեղիս։
2
Եւ
ստէպ
զայս
աւար
՝
աւերէին
զամենայն ,
որ
ընդ
Պարսից
եւ
ընդ
էր։
3
Իսկ
իբրեւ
զայն
ամենայն
ետես
թագաւորն ,
որ
եկին
ի
վերայ
՝ , ,
տագնապեցաւ,
տարակուսեցաւ ,
վարանէր
յանձն
իւր.
առ
ինքն
կոչէր
զամենայն
թագաւորս
եւ
զկուսակալս
եւ
զնախարարս
եւ
զզաւրավարս
զպետս
եւ
զիշխանս
իւրոյ .
ի .
աղաչէր
՝
հնարս
ինչ
մարթել
խնդրել
գտանել.
ազգի
ազգի
պարգեւս
խոստանայր
թերեւս
ոք
միայն
գտցի,
ասէ,
որ
խնդրել
մարթասցէ.
յերկրորդական
իւրոյ
խոստանայր,
թէ
միայն
մեծի
արկեալ
ոք.
բայց
միայն
աթոռովս
ես
ի
վեր
եղէց
քան
զնա,
կարի
յանարգաց
ոք
իցէ
ի
պատուականաց.
ազգի
պատիւս
եւ
պարգեւս
եւ
հատուցմունս
շնորհել
խոստանայր։
4
Արդ՝
ի
միջոյ
խորհրդեանն
գլխաւոր
Պարթեւաց ,
որոյ
էր
Անակ.
յոտն
կացեալ,
ի
մէջ
անցեալ՝
յիւրմէ
ազգէն
իբրեւ
ի
վերայ
խոստանայր
խնդրել։
սկսաւ
ընդ
նմա
եւ .
միայն
զայդ
նախանձ
խնդրեսցես
միամտութեամբ՝
պարթեւական,
զձեր
ի
ձեզ
դարձուցից,
եւ
քեզ
թագ
եդեալ
փառաւորեցից,
եւ
երեւելի
եւ
ի ,
երկրորդ
ինձ
»։
6
Պատասխանի
ետ
Պարթեւն
եւ
ասէ.
իմոյ
դու.
այլ
ես
եւ
եղբայր
իմ
հարազատ
այսաւր
ի
քէն»։
7
Յայնմ
ժամանակի
հանդերձեցաւ
Պարթեւն
եղբարբն
հանդերձ,
եւ
եւ
ամենայն .
չու
յուղի ,
դէտ
կալեալ
ճանապարհացն՝
ելեալ
երթայր
պատճառաւ
ի
կողմանս
Հայոց,
թէ
իցէ
Պարսից։
8
Եկեալ
յանդիման
թագաւորին
գաւառի,
ի
քաղաքի
ի
ձմերոցս
։
9
Իբրեւ
ետես
թագաւորն
Հայոց՝
ընդ
նորա
մեծաւ
խնդութեամբ
ընկալաւ .
մանաւանդ
իբրեւ
կեղծաւորութեամբ
եւ
խաւսել
ընդ
եւ
զիւրոյ
գալոյն
հաւատարմութիւն
։
10
«Վանս
եկի
ես
առ
քեզ, ,
զի
հասարակ
»։
11
Արդ՝
իբրեւ
ետես
թագաւորն
զայրն,
զի
դիմեալ
եկեալ
էր
առ
ամենայն
հանդերձ,
հաւատաց
ի
նա.
յայնժամ
տայր
նմա
ըստ ,
եւ
նստուցանէր
զնա
աթոռ
թագաւորութեանն.
եւ
զամենայն
ժամանակս
զաւուրս
ցրտաշունչ
անցուցանէին։
իբրեւ
եկին
հասին
աւուրք
ջերոտ
բանալոյ՝
համբարձաւ
թագաւորն
ի
կողմանցն
յայնցանէ.
եկին ,
ի
Վաղարշապատ
քաղաք.
ի
մինչդեռ
ուրախութեամբ
հանգուցեալ
էին
ի
միտ
արկեալ
թագաւորին՝
գումարտակ
առնէր՝
արշաւել
ի
կողմանս
Պարսից։
13
Իբրեւ
զայն
Պարթեւն՝
զերդումն
ուխտին
որ
ընդ
Պարսից
արքային
էր։
14
Նա
յիշէր ,
եւ
ի
աշխարհն
որ
կոչէր,
վատ
ի
արկանէր.
առնոյր
զթագաւորն
նա
եւ
իւր
հարազատ՝
ի
ինչ ,
ինչ
ընդ
նմա.
եւ .
ժամանակի
զէնս
՝
յերկիր
կործանէին։
15
Անդուստ
եղեալ
իրաց
որ
եղեն՝
գոյժ
աղաղակի
մինչ
այս
մինչ
այն՝
յիւրաքանչիւր
լինէին։
իբրեւ
զայն
գիտացին
՝
գունդ
գունդ ,
զկնի
լինէին
ոմանք
ընդ
ցամաքն ,
ի
խելս
առ
դրունս
Արտաշատ
քաղաքի։
17
Զի
գետն
Երասխ
յարուցեալ
գայր
դարիւ , ,
ջրակուտակ
ձիւնասոյզ,
յաւուրս
իւրոյ
։
18
Կէսքն
անցեալ
ընդ
Վաղարշապատ
քաղաքի,
զոր
՝
աճապարէին
հասանել
ի
Արտաշատու։
19
Ի
կիրճս
արգելին ,
ի
մէջ
արարեալ
զնոսա՝
ի
առնէին
զնոսա։
20
Եւ
ինքեանք
անդրէն
՝ ,
եւ
ողբովք,
ամենայն
ժողովեալ
զթագաւորն
։
21
Եւ
մինչ
դեռ
ջերմ
ոգիքն
ի
ծոցոյն
չեւ
էին
թափեալ,
շունչ
չեւ
հասեալ՝
հրաման
տայր
սատակել։
Յայնժամ
սկսան
սատակել
կոտորել.
մինչեւ
ոչ
յերիտասարդաց
մինչեւ
՝
որ
զաջ
եւ
ոչ .
զիգական
տոհմն
մաշէին
ի
սուր
սուսերի
։
Բայց
միայն
երկուս
մանկունս
Պարթեւին
ի
ձեռն
դայեկաց .
ի
կողմանս
Պարսից,
եւ
ի
կողմանս
Յունաց
առեալ
փախչէին։