Պատմութիւն Հայոց

ԼԵ. Զի բազում մասամբք եւ բազում աւրինակաւք՝ կանխաւ խաւսեցաւ Աստուած * ընդ հարսն մեր մարգարէիւք ի վախճան աւուրցս այսոցիկ խաւսեցաւ ընդ մեզ Որդւովն * զոր եդ ժառանգ ամենայնի որով եւ զյաւիտեանս արար որ է լոյս փառաց եւ նկարագիր Էութեան նորա որ կրէ զամենայն բանիւ զաւրութեամբ իւրոյ բ։
       2  Տեսանե՞ս զմասունսն եւ զաւրինակսն եւ զմարգարէսն՝ յաճախագոյն * եւ Աստուած՝ մի որ վասն * միոյ միածնին իւրոյ խաւսէր։ 3  Ասաց * մարգարէն ի դիմաց Տեառն թէ Ես եմ Աստուած եւ չիք այլ ոք բաց յինէն որ պատմիցէ յառաջագոյն զվերջինսն՝ մինչ չեւ եղեալ իցեն եւ միանգամայն կատարեսցին ա զի զխորհուրդն լռեալ ի ժամանակաց եւ յայտնեալ մարգարէական գրովք՝ վասն * միայնոյն իմաստնոյն Աստուծոյ * գիտէր։
       4  Իսկ յորժամ ինքն եկեալ * փրկիչն Որդին Աստուծոյ՝ յայտնեաց առ աշակերտսն զի Երանի է ասէ աչաց ձերոց՝ զոր տեսանէքդ եւ ականջաց ձերոց՝ զոր լսէքդ զի բազում * մարգարէք եւ արդարք * եւ թագաւորք ցանկացան տեսանել զոր տեսանէքդ՝ եւ ոչ տեսին * եւ լսել զոր լսէքդ՝ եւ ոչ լուանբ։
       5  Տեսանե՞ս զի * ազդեցուցիչք էին նմանութիւնքն՝ ճշմարիտ կերպարանացն Քրիստոսի. եւ վայրկենի նմանութեամբքն՝ ի մշտնջենատես կերպարանսն փութային հասանել։ 6  Զոր եւ աւրէնքն մովսիսագիրք ամենայն իրաւք զհանդերձելոցն նշանակեալ փայլէին։
       7  Քանզի իբրեւ ետես Աստուած զհամաշխարհագործ զմեղսն տարածեալ եւ որով մահն թագաւորեալ՝ առ հասարակ կլանէր յԱդամայ մինչեւ ի Մովսէս գ, եւ ի մոռացաւնս դարձուցեալ զկենսաբեր աւետիսն յառաջագիրս * որպէս հուր ինչ մոլեկան հրդեհի՝ որ ապականիցէ զլերինս եւ զդաշտս արձակեալ այնուհետեւ ի ներքս զաւրէնսն իբրեւ զհեղեղատ սաստիկ՝ շիջուցանել զայն համատարած։ 8  Վասն որոյ եւ ասէն իսկ թէ Ամենայն որ արասցէ զայս՝ կեցցէ ի սոսին դ զի որպէս * Ադամայ թէ ճաշակեսցէ ի ծառոյն՝ մահ սպառնացաւ ուստի եւ թագաւորեաց իսկ մահ՝ նոյնպէս եւ զաւրինացն ասաց թէ Որ արասցէ զայս՝ կեցցէ ի սոսինե որով ի շիջաւ իսկ մահ։
       9  Քանզի եւ աւրէնքն * իսկ * ստուերագիր յաւրինակատարն Քրիստոս՝ * կորուսին զմահ որով եւ յայտ իսկ արարեալ զծովացեալ զմեղսն եւ ի համար արկեալ եւ ըստ իւրաքանչիւր յանցանաց մահ սպառնացեալ ։ 10  Եւ տկարացուցեալ զամենեսին եւ փակեալ ընդ անիծիւք * եւ ընդ դատապարտութեամբ զի յորժամ * եկեալ բառնայցէ * ամենափրկիչն Քրիստոս զմեղս անիծաբերս * եւ մահածինս՝ ասասցեն ազատեալքն թէ Շնորհք նմա որ յայնչափ մահուց փրկեաց զմեզա։
       11  * Հուսկ յայտ առնէ թէ աւրէնքն Քրիստոսի մնային * ասելովն թէ Աւրէնքն յանցուածոց վասն յաւելան մինչեւ եկեսցէ զաւակն որում խոստացեալն էր կարգեալ հրեշտակաւք * ի ձեռն միջնորդիբ։ 12  Քանզի * Ընդ աւրինաւքն ասէ փակեալ պահէաք ի հանդերձեալսն հայեցեալգ որում ոչ միայն ազգք երկրածնաց այլ եւ աներեւոյթ զաւրք հրեշտակաց հանդերձ ամենայն անզգայ արարածովքս սպասեալ մնային * ըստ այնմ թէ Ակնկալութիւն արարածոց յայտնութեան Որդւոյն Աստուծոյ սպասէ զի ընդունայնութեան արարածք հնազանդեցան ոչ իւրեանց կամաւ այլ վասն այնորիկ՝ որ * հնազանդեցոյցն յուսով զի եւ ինքեանք իսկ արարածքն ազատեսցին ի ծառայութենէ ապականութեան՝ յազատութիւն փառաց Որդւոյն Աստուծոյդ։
       13  Քանզի յորժամ Ադամ որ ըստ պատկերի Աստուծոյ արարաւ եւ ամենայն զաւակ նորա * որ աստուածորդիքն կոչեցան կամաւք իւրեանց զապականութիւն ժառանգեցին՝ ընդ նոսին եւ ամենայն արարածք հնազանդեալ ապականեցան ոչ իւրեանց կամաւ այլ վասն առաջնորդութեան կամացն Աստուծոյ առ ի Քրիստոս ազատելոյ։ 14  Քանզի եւ որ միանգամ ի վայելչութիւն եւ ի փառս մարդոյն հաստեցան՝ ապականեալք եւ անարգեալք վասն նորին բարկութեան ։ 15  Եւ երկիր * անիծեալ եւ փշաբեր հեղեղատեալ եւ հրայրեաց շարժահիմն յողդողդեալ * եւ աւդք ապականեալք ընդ ժամանակս ժամանակս եւ լուսաւորք խաւարամածք եւ արիւնանշանք եւ երկինք այլագունեալք * որպէս ի գրոց մարգարէականաց զանցելոցն է նշանակեալ զոր եւ * նոյն իսկ * մարգարէքն յազգականացն կրէին յանձինս իւրեանց։ 16  Զի թէպէտ եւ յԱստուծոյ պատուեալք առաքէին սակայն * ի չընդունելեացն թշնամանեալք եւ քարկոծեալք * որպէս եւ ասէ իսկ ամենատէրն թէ Վասն ձեր կոտորեցի զմարգարէսն բանիւ բերանոյ իմոյա։
       17  Նոյնպէս եւ հրեշտակքն պատգամաւորեալք առ ազգս մարդկան անարգեալք եւ * տրտմեալք ի չընդունելեացն դառնային * որպէս եւ առ Ղովտ եկելովքն հրեշտակաւքն պատեհագոյն է եւ զայլոցն իմանալ։ 18  Քանզի եթէ * դարձ միոյ մեղաւորի՝ ամենայն հրեշտակաց ուրախութիւն բերէ ո՞րչափ ապստամբութիւնն ամենեցուն՝ տրտմութիւն գործիցէ որով եւ անունն Աստուծոյ հայհոյեալ * ասի եւ զՀոգին սուրբ տրտմեցուցեալ ։ 19  Այլ թէպէտ եւ այնպէս նեղութիւնակիր ամենայն արարածքն ընդունայնութեան ծառայէին սակայն առաջի եդելոյ ազատեցուցիչ յուսոյն ամենեքեան սպասէին հրեշտակք եւ մարգարէք եւ ամենայն արարածք։ 20  Զի ոմն ասէր Ի պահու իմում կացից եւ ելից ի վերայ վիմին եւ ակն կալայցբ * եւ միւսն՝ * թէ Ես Տեառն ակն կալայց եւ սպասեցից Աստուծոյ փրկչին * իմոյգ * եւ ոմն՝ թէ Ո՜ տացէ ի Սիովնէ զփրկութիւն Իսրայելիա։