Պատմութիւն Հայոց

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
ԾԹ. * Ակն արկեալ մեզ այսուհետեւ ի վախճան ասացելոցս ճառս ի մէջ առնուլ զքրիստոսապատում աւետեացն խոստացելոց * վասն * մխիթարութիւնաբեր աղբեր Հոգւոյն սրբոյ։ 2  Մանաւանդ * զի առընթեր եւս ունիցիմք զդիւրահասոյց քաջալերիչն զերանելին Ղուկաս որ իրագէտ եւ * միջամուխ քրիստոսագործ իրացն կատարելոց ճանաչի վասն որոյ եւ բարձրապատում իսկ հնչեցուցանէ ի սկզբանն տիեզերախաւս աւետարանին ասելովն թէ Կամ եղեւ * եւ ինձ որ ի սկզբանէն զհետ երթեալ էի ամենայնի ճշմարտութեամբ՝ կարգաւ գրել քեզ քաջդ Թէոփիլէ զի ծանիցես զբանիցն որոց * աշակերտեցարն զճշմարտութիւն ա։
       3  Եւ քանզի համառաւտ * բանիւք առ ի կատարած աւետարանին իւրոյ զերկնաչու ճանապարհն Քրիստոսի նշանակեաց՝ առնու դարձեալ յառաքելանշան յերկրորդ մատենին զորպիսութիւն իրացն կարգել եւ միանգամայն իսկ զառաջագիր աւետարանն յիշատակելով՝ սկիզբն դնէ առաքելագործ Գրոյն նշանակեալ եւ զնոյն Թէոփիլոս Զբանն * առաջին զոր արարի վասն ամենայնի * ո՛ Թէոփիլէ զոր սկսաւ Յիսուս առնել եւ ուսուցանելբ։ 4  Վասն որոյ եւ կարճապատում շարեալ՝ ի վերանալն փութայ եւ լուսաւորագոյն եւս պատմեալ զհանգամանս վերանալոյն զհրամանացն Քրիստոսի առ աշակերտսն եւ * զամպաչու ելս նորին եւ զվկայութիւն հրեշտակացն իջելոցն վասն վերանալոյն Քրիստոսի եւ զաւրինակն * միւսանգամ նորին գալստեանն ։
       * Յետ այնորիկ պայծառագոյն * եւ առաւել սքանչելագոյն նշանակէ զէջս Հոգւոյն սրբոյ * յերկնից թէ * Ի կատարել աւուրցն պենտեկոստէից էին ամենեքեան միաբան ի միասին. եւ եղեւ յանկարծակի հնչիւն յերկնից եկեալ իբրեւ սաստիկ հողմոյ * եւ ելից զամենայն տունն յորում նստէին եւ երեւեցան նոցա բաժանեալ լեզուք իբրեւ ի հրոյ եւ նստաւ իւրաքանչիւր ի վերայ նոցա եւ լցան ամենեքեան Հոգւով սրբով եւ սկսան խաւսել յայլ լեզուս որպէս եւ Հոգին տայր բարբառել նոցաա։
       6  Տեսանե՞ս զբարձրանշան զհռչակաւոր եւ զանկարծահաս զմուտն Հոգւոյն սրբոյ։ 7  Եւ եղեւ ասէ յանկարծակի հնչիւն յերկնից եկեալ իբրեւ սաստիկ հողմոյբ։ 8  Եւ յայտ իսկ է * եթէ երկնաւորացն եւ երկրաւորացս ծանուցեալ * զէջս Հոգւոյն սրբոյ մանաւանդ * թէ հանդերձ * երկնաւորական * զաւրուն խաղացեալ գայր։ 9  Որում յառաջընծայ եղեալ յերգս սաղմոսարանին՝ մարգարէն հայէր որպէս * ի քառասներորդ իններորդ սաղմոսին նուագի թէ Աստուած մեր յայտնապէս եկեսցէ եւ հուր առաջի նորա գնասցէ եւ շուրջ զնովաւ մրրիկ յոյժ կոչեսցէ զերկինս ի վերուստ եւ զերկիր ի դատել զժողովուրդ * իւր եւ ժողովել առ ինքն զսուրբս իւրգ։
       10  Եւ քանզի յառաջագոյն վկայութիւն եդեալ Հոգւոյն սրբոյ տանն Իսրայելի եւ ուխտ եդեալ քրիստոսամուտ գալստեանն՝ * երկնիւք եւ երկրաւ երբեմն՝ թէ Նայեցարո՛ւք երկինք եւ խաւսեցայց եւ լուիցէ երկիր զպատգամս բերանոյ իմոյա եւ երբեմն՝ թէ Լուիցէ երկին եւ ունկն դիցէ երկիր զի Տէր * խաւսեցաւբ։
       11  Եկեալ այնուհետեւ ի դատաստան կոչել զերկինս եւ զերկիր * դատել * զժողովուրդս։ 12  Վասն որոյ * ամենափրկիչն նշանակեաց թէ Եկեալ յանդիմանեսցէ զաշխարհս վասն մեղաց զի ոչ հաւատան յիսգ։ 13  Քանզի տեղեկագոյնք եւ ընդելականք * էին * Հոգւոյն տունն * իսրայելական առ ի գումարութենէ մարգարէիցն յարուցելոց եւ նոցին սքանչելեաւքն ։ 14  Եւ աշխարհի աննիազ երեւեալ * որ եւ հեթանոսական ազգացն յայտնի եղեալ աստուածական Հոգւոյն զաւրութիւն եւ նշանակէ իսկ ծանուցեալ թագաւորացն՝ ասել փարաւոնի ցՅովսէփ * թէ Ոչ գտանեմք զոք իբրեւ զքեզ՝ որ ունիցի զՀոգի Աստուծոյդ։ 15  Նոյնպէս եւ Բաղտասար ասաց ցԴանիէլ * թէ Գիտեմք զի Հոգի սուրբ Աստուծոյ գոյ ի քեզե։