Պատմութիւն Հայոց

ՂԴ. Ապա սփռեալք ընդ ամենայն ազգս՝ տալ * զգիտութիւն Աստուածութեան ծանաւթս Աստուածութեան կացուցանել զամենեսեան որպէս մարգարէն յառաջագոյն երգեաց իբրեւ ի նոցանէն յառաջգիտութեամբ՝ գուշակութեամբ Հոգւոյն սրբոյ թէ Լուարո՛ւք զայս ամենայն ազգք * եւ ունկնդիր լերուք ամենեքեան ոյք * բնակեալդ էք յաշխարհի ծնունդք երկրի եւ որդիք մարդկան ի միասին մեծամեծք եւ տնանկքա։ 2  Եւ այսպէս սփռեալք ընդ տիեզերս բաժանեցան յամենայն լեզուս * որոց վկայեալ եկքն Հրեայքն յամենայն կողմանց թէ Լսեմք մեք յիւրաքանչիւր * բարբառ մերբ որք ժողովեալ տեսին զառաքեալսն ի միոջ վայրի յառաջ քան զսփռել նոցա ընդ ամենայն տիեզերս ։
       3  Արդ՝ * ոմանք * զիւրեանց * հրէական կողմն առեալ վարդապետեցին իսկ այլքն սփռեցան * ընդ ամենայն տիեզերս ոմանք ի Մարս եւ ոմանք ի Պարթեւս * ոմանք ի Խուժաստան եւ ոմանք ի Միջագետս * ոմն ի կողմանս Գամրաց ոմն ի Պոնտոս ոմն յԱսիա ոմն ի Փռիւգիա * ոմն ի Պանփիւլիա * ոմն * յԵգիպտոս եւ ոմն յաշխարհն Հնդկաց * ոմն ի կողմն Լիբէացւոց * ոմն ի կողմն Կիւրենացւոց ոմն ի կողմն Դաղմատացւոց ոմն ի կողմն Սպանիացւոց ոմն ի կողմն Ազովտայ ոմն ի կողմն Թրակայ * ոմն * ի Լակոնիա ոմն ի Կապադովկիա ոմն ի Բիւթանիա։ 4  Եւ ոչ ոք կարէ * բաւել՝ թուել հասու լինել այլ ընդ ամենայն երկիր ել բարբառ նոցա եւ մինչեւ ի ծագս տիեզերաց են խաւսք նոցագ։
       5  Այսպէս քարոզեցին ընդ տիեզերս՝ առ ի լուսաւոր առնել զամենայն մարդ որ * գալոց * է յաշխարհդ։ 6  Տալ զապաշխարութիւն փրկութեան ամենեցուն լուանալ զամենեսեան արձակել ի կապանաց խաւարի՝ մկրտութեամբն եւ քրիստոսագունդ դրոշմել զամենայն ազգս տալ զՀոգին Աստուծոյ բնակել ի սիրտս մարդկան միաբանել խառնել * ի սէր Աստուածորդւոյն * զի սիրտ ամենեցուն * իբրեւ մի աղաղակիցէ * եւ զամենայն աշխարհս միաբանել ասել թէ Աբբա՜ հայրա։ 7  Զի բարձցի անուն * ծառայութեան եւ դիցի անուն որդեգրութեան շնորհելովն Քրիստոսի՝ ուտել զմարմին Աստուածորդւոյն եւ ըմպել զարիւնն կենդանարար զի այնու * մտցեն ամենայն աշխարհ * ի ժառանգութիւն Քրիստոսի լինել ժառանգորդ Աստուծոյ եւ ժառանգակից Քրիստոսի։
       * զաւրացուցեալ զնոսա ի խորհուրդս կամաց իւրոց յուսով նոցա ի Քրիստոս * զոր եւ դուք լուարուք * եւ հաւատասջիք ճշմարտութեան Աւետարանին փրկութեան ձերոյ յոր հաւատասջիք եւ մկրտեսջիք ի Հոգին աւետեաց սրբութեան որ է Ինքն գրաւական ժառանգութեան մերոյ ի փրկութիւն նուաճութեան ի գովեստ փառաց նորա։
       9  Ապա ընթացան ընդ տիեզերս ամենայն մինչեւ ի ծագս երկրի * լի առնել զքարոզութիւն բանին կենաց։ 10  Անդ եւ զաւրք հրեշտակաց հոգեղինաց եւ հրեղինաց առ ի մխիթարութիւն առաքելոցն գումարեալ * զի եւ բանից ընկեր եւ ճանապարհաց * եւ բանտամուտ կապանաց ուստի եւ շնորհաւք Աստուծոյ կորզեալ զառաքեալսն ճանաչէին ։ 11  Եւ առաջնորդեալ հրամանակամ * Հոգւովն սրբով՝ քաղաքի քաղաքի եւ աշխարհի աշխարհի զհաւատոցն Քրիստոսի * ընդ հանուր ծանաւթս տալով զոր եւ մեք սակաւաւորքս զառաւելագունացն ճշմարտութիւն բերիցեմք վասն ինքնահրաման առաջնորդութեան Հոգւոյն սրբոյ։
       12  Քանզի այսպէս հրաման տուեալ՝ աշակերտել զազգս ամենայն * առաքեալ զնոսա ընդ տիեզերս՝ հրաւիրելով զամենայն հեթանոսս ի հնազանդութիւն հաւատոց առանց զանգիտելոյ քարոզել զԱւետարանն առաջնորդութեամբ Հոգւոյն սրբոյ որք համարձակեալք քարոզէին զարքայութիւնն Աստուծոյ եւ ուսուցանէին * վասն տեառն Յիսուսի Քրիստոսի անարգել եւ անխափան ամենայն համարձակութեամբ։