ՃԷ.
իբրեւ
ժողովեալք
ի
յարկի
Աստուծոյ
խաւսել
սկսաւ
Գրիգորիոս
ասէ.
«Դի՛ք
ծունր
զի
արասցէ
Տէր
բժշկութիւն
»։
Եւ
եդեալ
ծունր
ամենեցուն
առ
Աստուած
եւ
երանելւոյն
մեծաւ
աղաւթիւք
եւ
պաղատանաւք
ուժգին
ճգնութեամբ
եւ
արտասուաւք
վասն
թագաւորին
բժշկութեան։
3
Եւ
թագաւորն
մինչ
կայր
ի
տեսիլ
խոզի
յանկարծակի
հարեալ
զդողման
եւ
զխորխն
խոզի
արտաքոյ
մարմնոյն
ի
բաց
ընկենոյր
ժանդատեսիլ
ժանեաւքն
եւ
երեսաւքն
հանդերձ
մազովն
թաւութեամբ
կաշին
ի
բաց
ընկենոյր։
4
Եւ
դէմք
երեսացն
դարձան
յիւր
եւ
մատաղացեալ
լինէր
իբրեւ
զառաւրեայ
մանկան
ծնելոյ
եւ
ողջանդամ
մարմնովքն
ամենեւին
բժշկեցաւ։
5
Սոյնպէս
եւ
ամենայն
մարդիկն
որ
էին
բազմութիւնք
յիւրաքանչիւր
ոմանք
բորոտք
եւ
ոմանք
անդամալոյծք
եւ
գաւսացեալք
եւ
ջրգողեալք
եւ
դիւահարք
եւ
գոնճացեալք
եւ
պատագրոսք։
6
Եւ
բացեալ
շնորհացն
մարդասիրին
Քրիստոսի
զիւր
բժշկել
ի
ձեռն
ախտացեալքն
թաւթափէին
յիւրաքանչիւր
։
7
Սոյնպէս
բացեալ
լինէր
աղբիւր
Քրիստոսի
ամենեցուն
ճշմարտապատում
։
Անդ
էր
այնուհետեւ
ուրախութիւն
եւ
։
9
Քանզի
որ
անգամ
էր
կողմանցն
այնոցիկ
յորում
ամենայն
առ
ժամայն
վաղվաղակի
իրացն
խելամուտ
լինէր
ոչ
միայն
առ
ժամանակաւն
պաշտելոցն
այլ
եւ
եւ
յապա
եւ
սկզբանն
եւ
կատարածի
եւ
ամենայն
աստուածատուր
։
Իսկ
իբրեւ
զչափ
առեալ
զիրացն
հաստատութեան՝
եւ
առաւելագոյն
պատրաստական
քարոզութեանն
անգէտ
մարդկանն
։
Որոց
եւ
իսկ
ի
կողմանց
կողմանց
եւ
ի
գաւառաց
գաւառաց
Հայաստան
հասանէին
ի
բացեալ
Քրիստոսի։
12
Քանզի
գաւառին
ի
կայեանսն
բղխեցին
Հայոց
տանն
շնորհք
Աւետարանին
պատուիրանացն
։