Նոճաստան

ԱՆԲԱՑԱՏՐԵԼԻ ԳԵՂ

7, 5.

Ո՛վ սեւաբերձ նոճիներ գերեզմաննոցի,

Ոյց մեծ տեսիլն յիս կարծես նոր կրօնք մը ներմոյծ,

Ձեր հոյապանծ շընորհին զոր քնարերգեցի

Ի՞նչ է հմայքը մեծազօր այլ դեռ եւս անլո՛յծ:

Արդեօք, Անդրին նըւիրեալ վեհ եկեղեցի,

Ձեր խնկալի կոթողո՞ւմն է խորհրդաբոյծ.

  ո՞յսն այս կեանքէն որ անարգ սող մ’է մագլցի,

Եւ վաղանցի՜կ զի’ Անանցէն անյոյզ է եւ ո՛յծ:

Արարչութեան, գոյութեան տօնն ի վեր անշէջ

Ձեր դարուց ի՞ղձը տեւմա՜ն յաւերժագարուն.

Թէ ձեր սուգն է կուսամփոփ՝ կեանքին վրայ ունայն.

Կամ ո՜չ միթէ ձեր խաւա՜րն այս բոց ձեւին մէջ.

Կամ արդեօք ձեր իսկութեան, կայքին, տեսքերուն

Լիալիր ու եզական միութի՜ւնն է այն:

Մայիս 1906 (*)

(*) Աստղանիշ թուականով ոտանաւորները կարեւոր սրբագրութիւններ կրած են յետոյ: