Վասն
Շանց,
թէ
ո՛րպէս
ստածես
ընտրես
եւ
պահես
զնոսա
պահելոյ
ամենայն
իրաց:
Զգազան
եւ
զուժով
ազգ
շունն,
եւ
զբարոյն
եւ
զյղորդահաջն
ընտրեա,
որ
չլինի
թափխալիլ
եւ
ոտնաշարժ
եւ
ղաֆառաշ
քան
դեժպուհի.
եւ
երբ
հաջէ՝
վստահ
լինիս
թէ
իրք
եկն
եւ
պէտ
առնես:
Զի
այլպիսին
զոր
գրեցաք
'ի
կախրահան
ձանձրացուցանէ
զմարդն,
որ
'ի
ձեռն
սուտ
եւ
ընդ
վայր
հաջելոյն
աւերեալ
լինի,
որ
երբ
իրաւ
հաջէ՝
դու
չտաս:
Եւ
այնպիսի
ըղորդ
եւ
աղէկ
շանն
շնհարք
պարտ
է
շինել
վզին
հաստ
կաշեաւ,
եւ
խոցերն
երկաթ
'ի
յինքն
բեւեռած:
Եւ
որձն
եւ
քէնթն
'ի
մէկ
ազգէ
պիտին:
Եւ
չէ
պարտ
որ
զլակոտն
մօրն
փակցընէ
ոք,
այսինքն
շաղաշարէ:
Եւ
երբ
պահ
լինի,
գարէհաց
առնել
տո՛ւր.
եւ
եփած
ոսկորն
աղէկ
է.
եւ
'ի
խաշմսի
ջուրն
հաց
թա՛ց,
աղէկ
է:
Եւ
երբ
ցկնի՝
գարէալիւր
կաթաւմ
աղէկ
է.
նոյնպէս
եւ
լակոտանւոյն: