Գիրք վաստակոց

Բազումք 'ի հին իմաստնոցն հաւանեալ են եւ փորձեալ, զի թէ տնկէ ոք յառաջին օրն լուսնին, մինչեւ 'ի չորս օրն 'ի մութն, նա տունկն անսղալ բռնէ, եւ շատ պտուղ բերէ եւ արքենի լինի. եւ պտուղն պարարտ յոյժ, քան զայլ աւուր տնկածսն: Եւ փորձով է. զի թէ ոք զգինին յայս աւուրքս յայլ աման փոխէ, անուշանայ գինին: Եւ այլք ասեն թէ մինչեւ 'ի լրումն լուսնին. ամէնն աղէկ է: Եւ ընդ թափնելն լուսնին որ ընդ ԺԵ օրն անցանէ՝ չհաւանին տունկ դնել: Եւ այսու է արժան զոմանցն զհալածականն 'ի տեղի տանել, որ արդիւնս առնէ: