Գիրք վաստակոց

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
Յաղագս տերեւպատրոյս առնելոյ:

Արժան է զթզենին, զթթենին, զեղջիւրենին, զֆստուխենին եւ զձիթենին տերեւպատրոյս առնել, թէմուզն ԺԵ օրն է իւր յուլն, զարդել ձիթենւոյնն, որ զայն յապրիլ ամսոյն ԺԵ պարտ է առնել: Եւ այսպէս արա. կնդեա զծառն, եւ մի՛ բնաւ տերեւ թողուր, եւ մի՛ ճիւղ քան զպատրուսելոյն միայն՝ զմէկ տարւոյ հինաճիւղն. եւ անդ որպէս արժան է ճեղքեա վերայ ակինն, եւ զտերեւսն ակնովն հա՛ն, որպէս արժան է: Բայց պատրաստ՝ որ հանելն ակին՝ սրտուկն չկտրի. եւ դի՛ր ճեղքածն, եւ այնպէս նստո, եւ ղորդ զերդ իւր բնական կեղեւն նստի, եւ խշով կապեա. եւ յետ ԺԵ աւուրն կտրեա զկապերն սուր դանակով, եւ տեղն թո՛ղ: Եւ այս է տերեւպատրուսին նշանն: Բայց երբ հօտես զծառսն՝ շողակիզ կա՛լ կամ խարիչ, եւ զաւելի ակներն եւ զհօտած տեղիսն խարեա, որ այլ ակն չհանէ, եւ զամէն ուժն պատրոյսն տայ. եւ թէ վերայ կապին շաղախ ածես՝ աղէկ է. բայց պատրաստ կա՛ց որ զակն չծածկես: Եւ թէ ուզես առնել՝ որ մէկ թուզն երկու ազգ լինի, ա՛ռ տնկելոյն ժամն սեւ թզենւոյ տունկ, որպէս արժան է, զմատղաշ ծիլն հինայովն, նոյնպէս եւ սպիտակ թզենւոյ, եւ զերկուսն յիրեար ա՛ծ աղւոր, եւ պինտ կապեա, եւ տնկեա յաղէկհիւթ տեղի, եւ ծառայեա որ բռնէ եւ ուռ հանէ. յայնժամ զուռերն յիրեար ա՛ծ, եւ կապեա պինտ, եւ միացո ընդ իրեար՝ որ մէկ դառնան. եւ երբ աղէկ միանան եւ բռնեն, դու հա՛ն եւ յաղէկ տեղ տնկեա, եւ աղբով եւ ջրով ծառայեա, մինչեւ բեր հասանի. եւ տեսանես զթուզն՝ արմացք իր: Եւ թէ առնուս ազգի ազգի թզի կուտ, եւ մէկ տեղ ծրարեա կտաւ եւ թաղեա, ծլէ. դու միաւորեցո եւ ծառ արա, նա յամէն ազգացն գտանես յինքն:

Այլ ազգ. եթէ կամիս որ մէկ թզի ծառն այլ եւ այլ ազգ թուզ բերէ, դու զայդ պատրոյսն կարես առնել, որ քանի ուզես տերեւպատրոյս առնես թէմուզ ամսոյն ԺԵ. եւ գրած է թզենւոյն ճղապատրոյսն. բայց քան զամէնն լաւն այն է որ տերեւպատրոյս լինի: