Վասն
Խնձորի:
Զխնձորին
տնկելն
եւ
զպատրուսելն՝
իբրեւ
զտանձին
արա
եւ
ինքն
զհովային
եւ
զսեւակ
գետինն
ընդունի:
Եւ
թէ
ոք
զմկնսոխն
շուրջանակի
տակուցն
տնկէ,
ճիճեկեր
բնաւ
չտայ
լինել,
եւ
ոչ
թողու
որ
բնակի
յինքն.
նոյնպէս
եւ
զխոզից
աղբն՝
մարդոյ
գոզով
թրջեա,
եւ
'ի
վերայ
ճիճեհար
ծառին
տակուցն
բա՛ց
եւ
ա՛ծ.
զինչ
եւ
իցէ
ծառ՝
զճիճին
սպանանէ
եւ
չտայ
ա՛յլ
մերձենալ:
Եւ
գոզդ
երբ
'ի
տակն
ածես,
ամենեւին
օգտակար
է,
եւ
արքինացուցանէ
զամէն
ազգ
ծառ
եւ
զպտուղ,
եւս
առաւել
խնձորին
բերկրի
քան
զամէն
ծառ
'ի
գոզէն:
Են
ոմանք
որ
ոչխարաց
աղբ
խառնեն
'ի
գոզն
եւ
ածեն,
բայց
խոզիցն
լաւ
է:
Եւ
թէ
ուզես
որ
խնձորն
քաղցր
լինի,
քաղցր
գինւոյ
մրուր
ա՛ծ
'ի
տակսն՝
'ի
շարժն,
երբ
կամենայ
ծաղկել,
նա
զծաղիկն
արգիլէ
եւ
քաղցր
առնէ
զխնձորն:
Եւ
թէ
ուզես
որ
կարմիր
լինի,
ցըցեր
զա՛րկ
շուրջանակի
ծառին՝
արձակ,
եւ
զճիւղսն
նոյն
խնձորովն
իջո
եւ
'ի
ճիւղն
կապեա,
որ
'ի
վերայ
գետնին
ցածանայ,
եւ
ներքեւ
փոսեր
արա.
եւ
երբ
'ի
խայծ
լինի
խնձորն՝
ջուր
լի՛ց
'ի
փոսերն.
նա
դիպի
արեւն
'ի
ջուր,
եւ
ծուխ
հանէ,
եւ
այն
ծուխն
որ
'ի
խնձորն
հասանի՝
կարմրացուցանէ
զխնձորն:
Եւ
թէ
բնութեամբ
ուզես
որ
կարմիր
լինի,
'ի
մաթզի
ծառի
տակն
պատրուսեա
զխնձորենին,
նա
լինի
խնձորն
կարմիր
եւ
քաղցր:
Եւ
խնձորենին
որ
պատճառանօք
իմն
թառամի,
դեղն
այս
է.
որ
ոչխարի
աղբ
թրջես
ջրով
եւ
յարեւմարքն
զտակսն
աղէկ
խմեցուցանես,
եւ
խունկ
ծխես
վեց
օր
զհետ
իրերաց:
Եւ
թէ
արճճեայ
գօտի
շինես
եւ
ծառին
կապես,
զերդ
երկու
թիզ
հողոյն
վերեւ,
շատ
խնձոր
տայ
առնել
եւ
'ի
պինդ
ունենալ:
Եւ
երբ
խնձորն
'ի
հաստ
գայ,
հա՛ն
եւ
պահեա
զգօտին
մինչեւ
'ի
մէկայլ
տարին,
եւ
'ի
ծաղկին
ժամն
կրկին
դի՛ր.
դեղն
այդ
է:
Եւ
թէ
ուզես
որ
խնձորն
չնեխի
եւ
թրթուր
յինքն
չմերձենայ,
էրէ
մի
կայ՝
որ
իւր
անուն
սարու
ասեն,
զտակռիճսն՝
նորա
լեղեաւն
օ՛ծ:
