Պատմութիւն

Կոմիանոս, քանզի առատաձեռն էր եւ գանձիւք հարուստ, բազում զօրս ժողովեաց իւր։ Թագաւորն իբրեւ ետես եթէ պատեհութիւնքն նմա ի դէպ գան եւ ելանեն, յաղերս անկեալ՝ սկսաւ դեսպանս առաքել. պարգեւս խոստանայր եւ զԿիւրապաղատին իշխանութիւնն յարեւելս տալ նմա՝ Միայն թէ ի խաղաղութիւն դառնաս, որ քրիստոնէից արեանն խնդիր առնեմք. այլ նա ոչ հաւատաց եւ ոչ առ յանձն։ Ապա ի սպառիլ դեսպանացն, որ թագաւորին էին մտերիմք ջանային պատերազմի յաղթութեամբ հնազանդեցուցանել զնա։

Եւ հանդէս արարեալ բազում զօրաց՝ եկին ի վերայ նորա, եւ հասեալք առ միմեանս՝ ճակատեցան ի պատերազմ. ուր բազում արիւնհեղութիւնք եղեն, զորոց ասեն եթէ այնպիսի կոտորած ի մի տեղի ի Հոռոմս չէ ոք տեսեալ. յորում տեղւոջ եւ բազումք ի գլխաւորացն իսկ անկան, եւ այս յերկոցունց կողմանցն. բայց յաղթեաց զօրէ Կոմիանոսին։ Եւ քանզի պատրիարքն ի կողմն Կոմիանոսին էր, զբազումս ի գլխաւորաց քաղաքին միաբանեաց ընդ ինքեան. եւ տարեալ ի ներքս զԿոմիանոս, թագաւորեցուցին։ Եւ զՄիխայիլն աբեղայ արարեալ, ի կղզի անցուցին. բայց ասեն թէ ինքն յօժարութեամբ չոգաւ։ Այս ամենայն յաշխարհաւեր տարւոջս գործեցաւ։