Տաղեր

Երամդ ոչխար է, դու քօրփայ գառնիկ,
Մոլորեցար, գնա դուր, տիկին Խաթուն
Դու մոլորեալ ոչխար, այլազգիք գազան,
Գէրել քեզ, կու տանեն ո՞ւր, տիկին Խաթուն:

Ես քեզ կնքահայր, սիրով բարեկամ,
Մէկ ասա եարէդ ինձի, սրտիդ տամ դարման,
Խոցերդ բժշկեմ, թարախդ լուամ,
Այն կեանքն տեղդ էնեմ դուր, տիկին Խաթուն:

Մեռնիմ Լուսաւորչայ հաւատին, լոյս է,
Մեղացդ դարձիր յետ, խապարս լսէ,
Յականջ դիր ծառայիդ, տես քեզ ինչ կասէ,
Մէկ բան պատասխան տուր, տիկին Խաթուն:

Քեզ ղումաշ անթառամ, յերկնային խասէն,
Ղաֆիլ չը զրկուիս դու անանց լուսէն,
Անմահ պատարգէն եւ անմահ մասէն,
Տամ քեզ անմահութեան ջուր, տիկին Խաթուն:

Որպէս ակն ու գոհար, մարգարիտ մանր է,
Նոյնպէս Հայն փոքր ազգ է եւ զինն ծանր է,
Ջոկէ փուշն եւ տատասք եւ վարդն ընտրէ,
Գտիր անմահութեան տեղ, տիկին Խաթուն:

Դարձիր, մեղայ ասա եւ միտքդ փոխէ,
Նալաթ տուր սատանին, գլուխն կոխէ,
Այն կեանքն անմահութեան աղբիւր կբխէ
Ծաղկունքն հարիւր հազար բիւր, տիկին Խաթուն:

Աստուածային բանը մտօք յիմանամք,
Հոգիառէն ահէն ահօվ կու կենամք,
Այս կեանքս մեզ մուլք չէ, մեք ասկից կու գնամք,
Ինչպէս ղարիպ երկիր հիւր, տիկին Խաթուն:

Սրտիկդ բոլորէ, ականջ դիր ինձի,
Ղաֆիլ ոսկիդ չտաս դու խամ պղնձի,
Հոգիդ հուրն կայրի, մարմինդ խանձի,
Երեսդ չի մնալ նուր, տիկին Խաթուն:

Կամօքդ հետեւեր ես չարին, կու գնաս,
Յետոյ փոշիմանիս, ապա իմանաս,
Պսակ, հաղորդ եւ սուրբ մեռոնն մերկանաս,
Այն կեանքն վար նստիս կուր, տիկին Խաթուն:

Վերանամ ոտք ընկնիմ, սիրուն սանամար,
Լոյսը մի' կորցներ խաւարին համար,
Ամա~ն, հա~յ վախ, մուրվա~թ, զնէհա'ր,
Ամուր կեցեր հաւտիդ դուն, տիկին Խաթուն:

Այլազգիք ունեն հետ քեզի դավի,
Ղաֆիլ չտաս խասդ դու խամ կտաւի,
Հոգիդ հուրն կայրի, մարմինդ ցաւի,
Դժոխքն դու կերթաս դուր, տիկին Խաթուն:

Ամէնքն են ուրացող, չար եւ անհաւատ,
Բռնութեամբ ձեռք առին, թէ տուր սալաւաթ,
Ջորովէն անուն ձգեցին վրադ,
Կապեցար ու եղար լուռ, տիկին Խաթուն:

Չար բռնութեամբ տարան քեզի մահ կուման,
Եկան սուտ վկանին, թէ եղեւ մուսուրման,
Հոգիքն կորուսին, սուտ ասելն ...................
Քեզ վերայ խօսեցան զուր, տիկին Խաթուն:

Ջուխտակ աղաչեցինք մեք այլ սրբերուն,
Ղաֆիլ չզրկուիս դու անանց լուսուն,
Վարդն է թառամեր, գուն թօթափել ի լուսուն,
Հոտ չես առնուլ, կերթաս զուր, տիկին Խաթուն:

Դաւիթ կասէ, թէ եմ ես խելօք, խիկար,
Գեղեցիկ, հնազանդ եւ անթիւ հունար,
Այսպէս չարութիւն քեզէ ո՞վ մնար,
Որ բերիր մեզի թուք, մուր, տիկին Խաթուն: