Հայր
արարիչ,
Տէր
կենդանի,
Հարտէ
մէմուռ
սին,
վար
ղարար,
Սերոբէքն
ու
քերոբէքն
Ալ
պաղլամիշլար
մուղարար:
Ինն
դաս
շուրջն
են
պարել,
Տօխուզ
ֆարտա`
նախշ
ու
նիկար,
Ստեղծեցեր
չօրեքկերպեան,
Սէն
ուստատ
ու
սար
ու
սարտար:
Եզն
ու
արծիւ,
մարդն
ու
առեուծն,
Դօրդ
դուշմանուն
էթուն
ուեար,
Սօքա
են
աթօռիդ
ոտվին,
Հար
պիրիսի
պիր
ասլանար:
Գիշեր
ցօրեկ
փառաբանին,
Յեա
սուպհան
ալահի
էքպար,
Ստեղծեցեր
յերկինք,
գետին,
Մաղրապ,
մաշրուպ,
ղպլա,
շմար:
Ստեղծեցեր
ծաղկունք
հազար,
Հար
պիրիսի
ձիր
յըռանկտա,
Ստեղծեցեր
ծով
ու
ցամաք,
Սուի
առշա
շաքտուն
քեմար:
Երկինք
աստղով
զարդարեցեր,
Չալտըն
Զօհալ,
Զօհրայ
ուրեքար,
Խաւարն
աշխարհէս
հերքեցեր,
Շօլայ
վէրտուն,
շամս
ու
ղամար:
Եօթն
օր
ստեղծուածք
արիր,
Ահլի
ուրֆան,
ուստայ
մէմար,
Առաջի
սկիզբն
որ
արարիր,
Ղատիմ
տունեա
զէհտուն
պազար:
Արարչութեան
սկիզբն
արիր,
Թուրլու-թուրլու
յետի
հուար,
Լուսն
ու
մութն
ու
ամպն
ու
անձրեւ,
Կէճայ
կունտուզ
ու
մուճու
ղար:
Երկուշաբթի
բաժանեցեր,
Պիր
պիրնտան
սաֆ-սաֆ
ղարար,
Երեքշաբթի`
բուս
ու
բանճար,
Ջամլայ
չիչակ,
հայվա
ու
նար:
Չորեքշաբթի`
գազանք,
անասունք,
Տաղլարտայ
կեազան
ճանավար,
Հինգշաբթի`
կէտք,
թռչունք,
սողունք,
Քի
յուզ
ուստնայ
կիտարլար:
Ուրբաթ
Ադամ
ստեղծեցեր
Մայասին
էթուն
դօրտ
կուհար,
Հրամանք
արիր`
առողջացաւ,
Աջտի
կօզի,
օլտի
օհար:
Շաբաթ
մէջ
դրախտայ
դրիր,
Քի
մուլք
սանայ
վէրտում
թիմար,
Ասիր`
Ադամ,
յէ՞ր
ես
նստել,
Վար
ճանադայ
էլար
նազար:
Ելաւ
ոտք
մի
առաջ
գնաց,
Ղօխու
ալտի
մուշք
ու
ամպար,
Չորս
լուսեղէն
գետն
տեսաւ,
Ախարիտու
ապու
քեաֆսար:
Փիսոն,
Գեհոն,
Տիգրիս,
Եփրատ,
Տօրտուն
ղումի
տայ
քեահրուպար
Անմահութեան
հոտն
որ
առաւ,
Օլտի
սարխօշ
ու
պէխապար:
Թմրութիւնն
վերան
անկաւ,
Մախմուր
օլտի,
տուշտի
խումար:
Տէրն
կրկին
քննում
արաւ,
Քի
նա՞յ
յեափամ
պունաուեր:
ՅԱդամայ
ձախ
կողէն
առաւ,
Յեափտի
Հաւայ
տաթ
տիտար,
Յօրժամ
զարդեաւ,
բօլորն
աշեր,
Կօրտի
հուրի
պիր
մալաք
յեար:
Հագել
բէհեզ
ու
ծիրանի,
Ճումլասի
նուր,
ալթուն
զնար,
Շող
կուտար
ի
մէջ
ոլւսին,
Ղաթի
կեօզալ,
թառ
մօհտապար:
Առաջի
հրաշքն
տեսանի,
Իքիսինտայ
օլտի
զահար,
Տէրն
Ադամայ
խաթերն
համար,
Քունտայ
պիր
քեազ
կեալուր
կօրար:
Լուսեղէն
ծաղկունք
ցուցեր
ետ,
Նիճայ
քի
տուն
անուր
պարհար:
Ասաց`
Ադամ,
ամէն
ի
քեզ,
Յամեայ
շօլ
պիրդան,
տուր
զարար:
Սախէն
խօսքս
չմոռանաս,
Զէրայ
սայան
ղարազուր
մար,
Ան
անիծած
պէղծ
սատանան
Կեօր,
նակեահտայ
տուրուր
տիկլար:
Գնաց
մտաւ
օձին
բերան,
Տէտի`
Հաւայ
նօլտո՞ւն
շուար,
Ե'լ
ու
կանկնէ,
ան
պտղէն
կեր,
Քի
տաթիլտուր
նէճայ
շաքար:
Ասաց`
Աստուծոյ
հրաման
չկայ,
Օնի
յեանտուր
կունահքար,
Ինչ
մարդ
որ
այն
պտղէն
ուտէ,
Տահայ
օլմազ
ուան
պիր
ճար:
Սեւ
սատանէն
հոն
խօսեցաւ.
Քի
ինանմայ
կիլ,
յեալտայտուրլար,
Ասաց`
Սէֆիլ,
քեզ
կու
խաբեն,
Հար
քիմ
յեյեայ,
օլուր
հուդքար:
Եւայ
շուտով
յօժարեցաւ,
Պիր
սահաթ
չաքտի
ընդյըզար,
Ելան
ու
ան
պտղէն
կերան,
Իքիսնտայ
օլտի
օ
քեար:
Ադամ
լուսոյն
ի
մերկ
մնաց,
Տէտի`
Պու
նա՞
խապար,
Ասաց`
Խափվայ,
պտղէն
կերայ,
Շէհտանայ
վէրտում
ըրխար:
Փախան
ու
թզենին
ելան,
Իքիսինտայ
ղալտի
նաջար:
Տէրն
եկաւ
կանչեաց`
Ադամ,
Տէտիլ
պէխան
հօգումար:
Ասաց`
Յէ՞ր
ես
յելեր
թզենիդ,
Տէտի`
Հաւայ
ղլտուրտի
զար,
Ասաց`
Եւ
յէ՞ր
խափուեցար,
Տէտի`
Պէնի
յեալտադի
մար:
Ասաց`
Միթէ
մեղայ
գոչեն,
Յազուխտուր,
էթմէիմ
զարար:
Կապվեցան
ու
մեղայ
չասին,
Շէհտան
աթնայ
պինտիլար:
Տէրն
անիծեց,
ասաց`
Ադամ,
Օլմիասին
պէտար
պէտար,
Աշխատիս
ու
քրտինք
ուտես,
Արդսուն
տարտուն,
օլսուն
հազար:
Եւայ
որ
անիծեց,
ասաց`
Սէնտէն
տօղնայ
պիր
զահրումար,
Ելնէ
զիր
եղբայրն
սպանէ,
Մուսուրմաճայ
ղապիլ
տերլար:
Դարձաւ
օձն
որ
անիծեց,
ասաց`
Ուրեան
օլասին
պէ,
քաւար:
Օձն
թռչուն
էր
չորսոտնի
Ուչարիտի
ղօլ
մուսաւար:
Թեւերն
ու
ոտվին
թափեցան,
Տուշիպ
յուզ
ուստին
կիտարլար,
Այնկից
ի
վեր
ղարազեցաւ,
Ատամօղլի
կօրանտր,
սանճար:
...........................................
...........................................
Սոքայ
քշեցիր
դրախտայ,
Ջիհանամայ
տուշտիլար:
Երբ
դրախտայ
աշխարհս
ընկան,
Դունիամ
խարապայ
կօրտիլար,
Զարհուրեցան
քաջանց
ազգէն,
Ղաֆլաթ
պաստի,
թալաստիլար:
Ալվի
Տէրն
ողորմեցաւ,
Իքի
մալայէք
յենտիլար,
Եկաւ
սոքայ
մխիթարեց,
Չօք
շուքուր
վէրտիլար:
Ելան
էրին
շինակութիւն,
Պէզաթիլար
չարսու
պազար,
Ամուսնութեան
մեղաց
համար,
Էյլատիլար
ղաւլ
ու
ղարար:
Երեսուն
տարուն
մի
անգամ
Եվայիլան
օլտի
հուճար,
Մէկ
փորն
երկուս
բերէր,
Պիրի
հուրմայ,
պիրի
ասրար:
Առաջ
ծնաւ
Կայէն
որդին,
Ղալպիլան
շէհտանայ
ուրեար,
Յետոյ
ծնաւ
Աբէլ
որդին,
Սղխի
տուրուոտ,
հախայ
ու
յեար:
Եօթն
պորտն
համարեցան,
Պիրի
պիրինայ
վէրտիլար,
Ամէնը
յԱդամայ
զարմէն,
Տամլայ-տամլայ
կօլ
օլտիվար,
Աճեցին
ու
աշխարհ
լցին,
Դօրդ
քեօշայ
տունիամ
տօլտիլար:
Իննհարիւր
տարի
Ադամ,
Եվայիլան
սաղ
կալտիլար,
Յորժամ
օրն
թամամեցաւ,
Ճանայ
կեալտի
Ճէպրայիլլար:
Քառասուն
օր
հոգեվարք
կեցան,
Ճան
չխմազ,
հասրադին
տիլար:
Գնացէք
ան
ճղքէն
բերէք,
Քիմինիքի
աւալին
յետիլար:
Հրեշտակնին
շուտով
հասուցին,
Այբտայ
օխայ
տէտիլար,
Ապա
հոգին
մարմնոյն
ելաւ,
Ինս
ու
ջինս
ու
դեւ
կեէլտիլար:
Հետ
հրեշտակաց
ճարմուք
արին,
Թէ
ո՞ւր
տանիք
մեր
կամարարն,
Ձեռագիրն
առաջ
բերին,
Ըշտայ
սիճիլ,
հուճաթ,
դաւթար:
Առան
տարան
դժոխքն
ի
վար,
Բանտ
ու
զնտանայ
ղօյտիլար,
Մարտիրոսք
կուսանօք
ճգնաւորք,
Տունյեատայ
ճան
պէսլայտիլար:
Հետ
եղներուն
շուրջ
կու
գային,
Կէճայ
կունտուզ
ադլադիլար,
Կեր
ու
խումէ
մարհում
էլան
Ալ
ու
յեշել
կէհմատիլար:
Մեռան
դժոխքն
գնացին,
Ճանաթայ
յեր
պուլմատիլար,
Նոյ
նահապետն
ու
իւր
որդիքն,
Ղատիմ
հախայ
զրու
պիտիլար:
Ելան
էրին
քարոզութիւն,
Նաշի,
նատան
ալմ
տիլար,
Վարձք
կատարող
մարդ
մի
չկար,
Կունուհքարլար
չօխլայտիլար:
Աստուածային
հրամանաւն
Իքի
մալայէք
յենտիլար,
Եկան
իջան
Նոյան
դռան,
Կէլտի
շարի
Նըւֆ
փէղամպար:
Տէրն
բարկացաւ
աշխարհիս,
Կէմի
յեափ
կիր,
էյլայ
հատար,
Դուստր
եւ
որդովդ
ի
ներս
մտնուս,
Քի
տունիյեամ
օլուր
յանշար
մանշար:
Յերկնուց
սահմանքն
կու
բացվի,
Յերտան
սու
չխսայ
կերաք
ղանար,
Նոյ
նահապետ
վարպետ
եբեր,
Թախթասի
կեօթուրտի
մարմար:
Անփոյտ
փայտէ
տապան
շինեց,
Գօբարիտի
տամլայ-տամլայ:
Սալաձորցի
որբիկ
Դաւիթ,
Յուզի
ղարայ
սէն
կունահքար:
Դու
կարդացող
քահանացու,
Տայիմ
չաղր
ղանի
սաթար,
Ով
որ
ասէ
մէկ
Հայր
մեղայ,
Զիաթընտայ
պուլսուն
ղարար: