Տաղեր

Ես մեղաւոր եւ անարժանս,
ԶՀայր Աստուածն հաւատամ,
Յիսուս որդի նորա յուսամ
Եւ ի սուրբ կոյսն Մարիամ:

Ղալատեցայ եւ աշխարհս անկայ,
Ի սահմանաց նորա ելայ,
Զմեղս եւ զյանցանս արի թօբայ,
Լինի` Աստուած ինձ ողորմեայ:

Ի դժոխոցն վախեցայ,
Սադայելէն ես սարսեցայ,
Զմեղս յիշեցի եւ տրտմեցայ,
Լինի, թէ Տէրն ինձ ողորմեայ:

Այսօր Յիսուս ինձ դատ արա,
Ի դժոխոցն ազատ արա,
Երկրպագող եմք մեք նորա,
Քրիստոս Աստուած, մեզ ողորմեա:

ՅԷջմիածինն ես գնացի,
ԶՎաղարշապատ քաղաք տեսի,
Ի Գրիգորէ զկարգս առի`
Հայոց մեծաց հայրապետի:

Ես անարժան զկարգս ասի,
Հայրապետաց պարն մտի,
Զօրն ողբամ ողորմելի,
Լինի` Աստուած ինձ ողորմի:

Պատկառեցայ ու ասի մեղայ,
Զազիր բաներս որ ես տեսայ,
Եօթն ամիս ի բանդ կեցայ,
Յանօրինաց մէջ բնակեցայ:

Ի յարգելան բնակեցայ,
Զհեռն եւ զնախանձն ստացայ,
Ի յարուեստիցս մերկացայ,
Ի յուսմանէս ես զրկեցայ:

Սաղմոսին ոչ լսեցի,
Մարգարէին մեծի Դաւթի,
Եթէ խոնարհն բարձրասցի,
՚Ւ անբարտաւանն խոնարհի:

Կամաւ չեղայ, Տէրն է գիտակ,
Որ բանս եղէ այս ինձ վտակ,
Մէջ յաշխարհիս եմ խայտառակ,
Բազմաց եղէ ես օրինակ:

Ով ոք լսէ, զիս քամախէ,
Սրտիւն իւրով զիս բամբասէ,
Ես այս չարեացս արժան եղէ,
Յանօրինաց կատակ եղէ:

Պակասամիտ անիմաստիկս,
Հոգիս այրի ի մէջ աղտիս,
Վախեմ առնու ցաւ մահու զիս,
Անապաշխար մնայ հոգիս:

Որով տրտմեալ եմ, դեգերեալ,
Սուլդան ՚ւ իշխան ինձ չողորմեալ.
Հայրիւր թումանն տայ պահեալ,
Ժանեօք զմարմինս իմ կտոտեալ:

Սարսեցաւ սիրտս ի փորիս,
Լեզուս կապաւ ի բերանիս,
Աղաչեցի զշահալիս`
Զգլուխս կտրեա, ելնէ հոգիս:

Մարմնով իմով ես կապեալ եմ,
Սրտիւ մտօք խաւարեալ եմ,
Ի չար գործոցս փոշիման եմ,
Վախեմ մեռնիմ, չապաշխարեմ:

Երկրպագեմ երկնաւորին
Եւ ինն դաս սուրբ հրեշտակին,
Եկեղեցեաց տանն նորին
Եւ Գրիգորին Լուսաւորչին:

Ղօղանջելով զնա աղաչեմ,
Ծունտր դնելով երկրպագեմ,
Տէր, թող զմեղս, անարժան եմ,
Արքայութեանդ քու փափագեմ:

Աղաղակեմ ի մէջ բանդիս,
Հալս է խարապ մէջ յերկաթիս,
Տէր առաքեաց ինձ աւետիս,
Թէ ուրախ լեր եւ օրհնեա զիս:

՚Ւ աղաղակեմ ի մէջ բանդիս,
Չար քաշեցի ես եօթն ամիս,
Տկարացաւ իմ գեղ մարմնիս,
Տէր, ազատեա զքո գերիս:

Ողորմեցէք, զիս ողբացէք,
Յանօրինաց զիս փրկեցէք,
Սոքա կասեն զիս էն թողէք,
Ի Մահմետայ տինն դարձէք:

Րամք զօրացն որ աստի կան,
Գան եւ կանգնին մեզ յանդիման,
Մեծէ ի փոքր մեզ խրատ տան,
Թէ եկայք եղէք մահմետական:

Սուտանուն Արգիլանցի,
Խեւ Եղիա Բերկրցի,
Աւուրքդ քո նւազ լիցի,
Վա~յ թէ զհոգիս իմ կորուսցի:

ԶԱտոմ երէցն ասեմ զգերին
Եւ զԹաթուլ, եղբայր նորին,
Ես մեղաւորս ընկեր սոցին,
Կամք դեգերեալ ի մէջ բանդին:

Զմամիկն օրհնեմք եւ զիւր որդին,
Որ եօթն ամիս մեզ հաց բերին,
Նոքա զվարձքն յԱստուծոյ առին
Եւ անթառամ լուսոյ հասցին:

Բերթն ի հմնէ աւեր կենայ,
Քան զՆինուէ նա երերայ,
Հուրն Աստուծոյ իջնու ի նմայ,
Որպէս Սոդոմ հրակէզ դառնայ: