20
Դոշիս
վրա
արնուտ
դուգուն-դաղ
ունիմ,
դաղ
ունիմ,
Աչկս
մնաց
նազլու
յարի
տիս
գալուն.
Յարիս
համա
գլխիս
վրա
տիղ
ունիմ,
տիղ
ունիմ,
Աչկս
մնաց
նազլու
յարի
տիս
գալուն:
Բեմուրվաթ,
յա'ր,
ա'սա,
յիս
քիզ
ի՞նչ
արի,
ի՞նչ
արի,
Էս
խիվ
սիրտս
էշխի
միչըն
հասցըրի.
Բահլուլի
պես
էշխի
դամն
ինձ
նինջ
էրիտ,
Աչկս
մնաց
նազլու
յարի
տիս
գալուն:
Դարդ
է
տվիլ,
դարդիս
դարման
չէ
գթնում.
Ձեռնեմեն
չիմ
պրծնում,
ցավս
չէ
հատնում.
Սոնաս
հիռու
ընգավ
գոլից`
չէ
հասնում.
Աչկս
մնաց
նազլու
յարի
տիս
գալուն:
Լիղնուրթ
դառած
խուր
ծովիրում
մաշվեցի.
Փահրադի
պես
սարին
քըլունգ
քաշեցի,
Մեջլումի
պես
Լեյլու
համար
գժվեցի,
Աչկս
մնաց
նազլու
յարի
տիս
գալուն:
Սիվ
ջիգարըս
մուռըս
թաքուն
պահում
է.
Ղան-դամարըս
բաց
է`
սիրտըս
դողում
է.
Սայաթ-Նովեն
լալով
հա~
նվաղում
է,
Աչկը
դրած
նազլու
յարի
տիս
գալուն:
Էս
լավ
վարսաղ
է.
Արութինի
ասած.
Ով
սովորի
թողություն
շնորհի: