Պատմութիւն

Իսկ յետ չուելոյն նոցա ես մնացի ի Թիֆլիզ Գ (3) օր եւս, վասն զի մեծազօր Խանն հրաման էր արարեալ, թէ՝ ի քաղաքէն ԳՃ (300) տուն հանեալ տարցեն ի Խորասան, որպէս եւ՝ Արարատու ետուր: Հրաման ետուր խանին Երեւանայ այլեւ քալանթարի մէլիքի, որ գնացեալ ԳՃ (300) տուն գրեցին եւ յակամա կամօք բռնութեամբ հանեալ ի բնակութենէ իւրեանց քշեցին ի Խորասան, այսպէս եւ ի Տփխիսու առնել: Որ եւ գրեցին ի քաղաքէն Յ (300) տուն եւ սկսան ժողովել եւ լցուցանել յեկեղեցի մի: Եւ բազումք, որ լսէին զգնալն եւ զգրուիլն իւրեանց, գային եկեղեցին, յորում ակաստանեալ էի, եւ կական բարձեալ ողբային, եւ աղաղակն յերկինս ելանէր: Լային գոռային, գոչէին, երկիր անկեալ թաւալէին եւ աղերսէին, զի խնդրիցեմ ի խանէն ազատել զնոսա եւ մի վարել ի յօտար երկիր:

Իսկ ես՝ տառապեալս, տեսանելով զաղէտս ժողովրդեան՝ արանց եւ կանանց, փղձկեալ այրեցեալ սրտիկս եւ արեան արտասուս իջուցանէի, եւ դեգերեալ աստանդական ի դռունս մեծամեծաց պաղատէի, աղաչէի, հայցէյի եւ աղերսէի ազատիլ նոցա ի յայն վշտաց:

Որ եւ ողորմութեամբն Աստուծոյ եւ ի պատճառէ իմեքէ քաղցրացաւ սիրտ Խանին, եւ եթող զնոսա: Բայց ԳՌ (3000) թուման եւ ԳՌ (3000) սօմար ցորեան, որ եւ ժողովեալ հասուցին եւ զերծան:

Նոյնպէս եւ վասն Արարատու երկրին Յ (300) տանն շատ եւ անխոնջ տանջեցայ եւ տառապեցայ, եւ ոչ եղեւ հնար: Այլ տան գլուխ Բ (2) գօմեշ հրամայեաց տալ ի յարքունուստ, զի բարձեալ տարցեն, զինչ եւ կամեսցեն: Այլեւ իւրաքանչիւրոցն մնացողքն երկրիս Գ (3) եզն, Գ (3) կով, Գ (3) լիտր պղինձեղեն, Գ (3) կարպետ, Գ (3) լհեպ, ալիւր եւ ցորեան եւ Ա (1) Ա (1) թուման փող ետուն գնացողաց տան գլուխ եւ ճանապարհորդեցին: