Պատմութիւն

Յետ այսորիկ, յորժամ եկն Իպրահիմ խանն ի Թարվէզ սպասալար անուամբ եւ որպեւէս երկրորդ թագաւորի, քանզի եւ եղբայր է Վէլինամաթ թագաւորին, եւ նստաւ ի տեղի իւր եւ խաղաղացաւ:

Ապա հրաւիրեաց զԵրեւանայ զապիթներն մալիդիւանին, այլեւ՝ զաղայներն եւ զքալանթարներն, զմէլիքներն եւ զքէտխուտայք: Յորմէ տեսեալ զպատրաստութիւն իւրեանց ճանապարհին եւ ընծայից աճապարեցին գնալ ի Թարվէզ:

Հրաւիրեցին եւ զիս: Եւ վասն զի տկար եւ աշխատեալ գոլով ի ճանապարհէ ոչ գնացի, այլ ի տեղի իմ յղեցի զագուլեցի Թումայ վարդապետն եւ ես պատշաճաւոր ընծայիւք եւ աղերսական գրով, այլ եւ խնդրելով ի նմանէ զրախամս պատեհաւորս վասն վանորէից, եւ վասն շինութեան եւ նորոգութեան եկեղեցեացն եւ վասն երկրին:

Որ եւ իսկոյն շնորհեալ էր եւ կատարեալ զամենայն խնդիրս իմ, եւ Բ (2) րախամ՝ աւելի՝ քան զոր խնդրեալ էի:

Ա (1)՝ սերէֆրազութեան, որպէս թէ իփխայ առնելով զկաթողիկոսական իշխանութիւն, եւ երկրորդ՝ յանձնարարական ի վերա Երեւանայ խանին կամ՝ փոխանորդի նորին:

Այլ եւ խիլայ մի առաքեաց ինձ՝որ էր շուրջառ մի: Եւ վասն ոչ գտանելոյն առժամայն առ վաճառականսն ազնիւ ղումաշ մի զիւր Բ (2) կապայն, որ էր ի մի ճոթէ ձեւեալ եւ հագեալ, զայն Բ (2) կապայն ետուր քակել, եւ շուրջառ ձեւել եւ կարել: Զայն առաքեաց ինձ:

Խիլայեաց եւ զԹումայ վարդապետն, զոր յղեալ էի՝ տալով նմա եւ զկապայ մի զարլու եւ զպատուական գօտի մի:

Խիլայեաց եւ զմիրզէն, որ էր իբր պաշտաւթէրտէր, այլեւ՝ զքալանթարս, եւ զմէլիքս եւ զայլ պատշաճաւոր մարդիկք, զոր գնացեալ էին:

Եւ ումուտվար արարեալ մեծաւ ուրախութեամբ արձակեաց երեսացն: Յորում վաղվաղակի յետ սակաւ աւուր եկին Երեւան շքեղ փառօք եւ մեծաւ ուրախութեամբ: