Պատմութիւն Հայոց

Հեղինակ

Բաժին

Թեմա
ԿԵ. Արդ՝ Որդիք մարդկան մինչեւ յե՞րբ էք խստասիրտք ընդէ՞ր սիրէք զնանրութիւն եւ խնդրէք զստութիւնա։ 2  Ծաներո՛ւք զաստուածագործ զսքանչելիսդ որ առ ձեզդ երեւեցաւ զի այսուհետեւ ոչ թողցէ ստուգութիւնն զամենայն բնակիչս աշխարհի թէ ոչ ծանիցեն զնա ամենայն ազգք * երկրի եւ նմա ծառայեսցեն ընդ միով լծով։
       3  Խզեսցուք ասէ զկապանս նոցա եւ ընկեսցուք ի մէնջ զլուծ նոցաբ։ 4  Արդ խզեցէ՛ք զկապանսն հեթանոսութեան յանձանց ձերոց եւ * ազատեցա՛յք դուք ի մեղացն յանցուածոց ուրախակից լինել այնոցիկ որ ծիծաղին ի կորուստ ամբարշտաց։ 5  Որպէս ասէ Իմաստութիւնն * առ հանդերձեալս թէ Այսուհետեւ ես * ծիծաղեցայց զկորստեամբ ձերովգ եւ թէ՝ * Այն որ բնակեալն է յերկինս՝ ծիծաղեսցի զնոքաւք եւ Տէր ինքնին արհամարհեսցէ զնոսա։ Յայնժամ խաւսեսցի ընդ նոսա բարկութեամբ իւրով եւ սրտմտութեամբ իւրով խռովեցուսցէ զնոսադ։ 7  Այս * իսկ է ժամանակ կշտամբութեան եւ յանդիմանութեան զի Որդւոյն Աստուծոյ առեալ ի Հաւրէ ի ծնչէն իւրմէ զիշխանութիւն դատել զամենեսեան՝ որ ոչ պաշտիցեն զՀայր՝ * դատի զնոսա եւ * որ ոչ զՈրդին կամ զՀոգին * սուրբ՝ տանջէ զնոսա։
       * Այս ձեզ ճանաչելոյ զՀայր՝ բարբառ Որդւոյն * կանխեաց ասէ Ես կացի թագաւոր ի նմանէ՝ պատմել ինձ զհրամանս Տեառն հովուել զձեզ գաւազանաւ խստութեան երկաթոյն ա եւ իբրեւ զկաւեղէն անաւթ փշրել զայնոսիկ որ անհնազանդութեամբն դիմադարձ լինիցին փրկութեանն զի անաւթք * կաւեղէնք իսկ են մարդիկ։ 9  Արդ՝ որ պիտանացուքն են՝ զնոսա գանձու պատուականաւ լցցէ իսկ որ անպիտանքն են՝ զնոսա տանջանաւք եւ կորստեամբ լցցէ զի * զարթուցեալ իսկ է Տէր յամպոց սրբոց իւրոց այց առնել ամենայն անաւրէնութեանց մարդկան։ 10  Արդ՝ թագաւորք զայս ի միտ առէք խրատեցարո՛ւք ամենեքեան ոյք դատիք զերկիր ծառայեցէ՛ք Տեառն երկիւղիւ եւ ցնծացէ՛ք առաջի նորա դողութեամբ։ Ընկալարո՛ւք զխրատ նորա զի մի՛ բարկասցի Տէր եւ կորնչիցիք ի ճանապարհացն արդարութեան * զի բորբոքեալ է բարկութիւն նորա * ի վերայ ձերբ։
       12  Իսկ երանի իցէ ձեզ՝ թէ մարթիցէք աղաչել զերեսս Տեառն եւ յուսասցիք ի բազում ողորմութիւն փրկութեան նորա թողցէ ձեզ * եւ շնորհեսցէ ձեզ զյանցանս * ձեր։ 13  Ապա թէ յամառեալ կայցէք՝ փշրեսցէ զատամունս * ի բերանս յամառելոցն ամբարշտաց եւ արկցէ զձեզ ի յաւիտենական տանջանսն։ 14  Ապա * յոչինչ աւգուտ է այն զղջումն որ անդ անկեալ * ի միտս լինիցի այլ տե՛ս զի՛նչ գոչէ * մարգարէն Որ * ոք է ի դժոխս * որ * խոստովան առնի առ քեզ եւ ոչ ոք է թէ * յայնմ մահու յիշէ զքեզա զի այնուհետեւ ոչ ոք կարէ անցանել ըստ եդեալ սահմանն հաստատութեան ։
       * * ժամանակ այս՝ է ապաշխարողաց ողորմութիւն գտանելոյ * առ այժմ * այսպէս ասէ մարգարէն Աստուած դատաւոր * արդար հզաւր եւ երկայնամիտ որ ոչ ածէ զբարկութիւն իւր զաւրհանապազբ։ 16  Ապա այլ զի՞նչ ասիցէ արդեաւք Զի թէ * ոչ դարձցին՝ զսուր իւր սրեալ է եւ զաղեղն իւր լարեալ եւ նոցա պատրաստեալ է զանաւթս մահու եւ * զնետս հրեղէնս * գործեալ որոց երկնեն զանաւրէնութիւն եւ յղութիւն նոցա ասէ ծնանի զցաւս գ։ 17  Իսկ այնք * որոց լուեալ հաւատասցեն սքանչելութեանցն եւ դարձցին * յԱստուած յԱրարիչն եւ պաշտիցեն զնա՝ այսպէս ասէ Քաջալերեա՛ց երկիր խնդա՛ եւ ուրախ լեր զի մեծամեծս արար Տէր զառնելն իւր ընդ քեզդ։ 18  Եւ մարդիկն այն որ * զԱրարիչն իւրեանց * ոչ ճանաչեն՝ նոքա իբրեւ զանասունս համարեալ են վասն այնորիկ իբրեւ ընդ երէս խաւսի Մի՛ երկնչիր * ասէ երէ վայրի զի բուսան քեզ ճարակք ի դաշտս եւ յառապարս ե։ 19  Զի քան զանապատս եւս անպտուղ էին սիրտք մարդկան եւ քան զդաշտս եւս անջրդի ։
       20  Արդ՝ եւ այգի կոչէ զնուաճեալսն եւ թզենի պտղաբեր քաղցրութեանց * ըստ * աստուածպաշտութեան բանին * որպէս եւ ասէ թէ Որպէս զի քաղցր են * ի քիմս իմ * բանք քո քան զմեղր բերանոյ իմոյա եւ դարձեալ՝ եթէ Քաղցր ես դու Տէր եւ քաղցրութեամբ քո ուսո՛ ինձ զարդարութիւնս քոբ։ 21  Եւ դարձեալ առ աստուածապաշտսն գոչէ մարգարէն * եւ ասէ Լցցին * կալք ցորենով եւ զեղցին հնձանք * գինւոյ եւ իւղոյ եւ * հատուցից փոխանակ ամացն * յորս եկեր մարախն եւ * ջորեակն եւ ժանգն եւ թրթուրն զաւր իմ մեծ՝ զոր * առաքեցի ի վերայ ձեր ուտիջիք վայելեսջիք եւ աւրհնեսջիք զՏէր Աստուած ձերգ։ 22  Իսկ առ անաւրէնսն այսպէս ասէ Արկէ՛ք մանգաղս զի հասեալ է ժամանակ կթոց մտէ՛ք * հարէ՛ք հնձանս զի * լցեալ են հնձանք եւ զեղուն գուբք իւրեանց զի բազմացան չարիք նոցա * վասն այնորիկ ձայնք հնչեցին ի ձորն դատաստանիդ։