Կեանքի եւ մահուան երգեր

ՄԵԾ ԳԻՇԵՐԻՆ ՄԷՋ…

Մե՜ծ Գիշերին մեջ կ՚ընկղմիմ նորէն,

Միակ ուղեւորն եմ ամբաւ ճամբուն.

Մութ է, շա՛տ անցեր եմ լապտերներէն,

Ու պիտի երթա՜մ դեռ գիշերն ի բուն…

Ոչ մեկ աստղ ունիմ ինձ ընկեր, ոչի՜նչ,

Գիշերուան հովն իսկ ձըգեցի հեռուն,

Լոկ հոգի՛ս ունիմ ու աչքերըս   ջինջ.

Ես կ՚երթամ լըսել նուա՜գն աստղերուն… ։