Յաղագս
պաղի:
Եթէ
այգի
է՝
անագանեցո՛
զհօտելն.
եւ
երբ
աղէկ
շարժի՝
ապա
հօտեա,
վնաս
չլինի
'ի
պաղէ:
Եւ
են
ոմանք
որ
'ի
ներք
այգւոյն
բակլայ
ցանեն,
նա
ուր
բակլայ
լինի՝
վնաս
չկարէ
առնել
պաղն:
Եւ
երբ
իմանայ
որ
զժամն
սառնութեան,
նա
մեծամեծ
թորխ
ծառեր
վառեա,
եւ
շատ
գշկուր
առաջի
հողմոյն,
որ
զծուխն
'ի
վերայ
տանի.
այլ
պաղն
վնաս
չառնէ:
Եւ
քան
զամէնն
օգտակար
փորձ
այս
է.
ա՛ռ
արջու
ճրագու
եւ
զհօտոցսն
այնու
սրեա
եւ
հօտեա,
այլ
պաղն
վնաս
ինչ
ոչ
առնէ.
ապա
իւրեանս
յատուկն
այն
է,
որ
հօտօղքն
չիմանան
թէ
արջու
է,
թէ
չէ՝
այլ
իրք
բնաւ
չարժէ:
Եւ
այս
կարկտի
այլ
օգտէ,
եւ
չտայ
դեղնիլ
տնկոցն.
եւ
թէ
'ի
փոյթ
առնելոյ
թողու
ոք,
որ
պաղն
զիւր
այգին
եւ
զվաստակն
աւերէ,
նա
չկայ
այլ
դեղ՝
քան
թէ
կրկնակի
զհօտածն
հետ
մի
եւս
հօտես,
այլ
կարճ.
նա
թէ
թափէ՝
այն
թափէ.
եւ
'ի
միւս
տարին
կրկնապատիկ
տայ
զբերն:
Եւ
Պօլօնացիքն
զայս
ազնիւ
եւ
փորձեալ
յաղագս
պաղին,
զի
առնուն
զմոշին
կարմիրն
եւ
այրեն,
եւ
առնուն
զմոխիրն
եւ
ցամաք
ցանեն
'ի
վերայ
տնկոցն.
նա
ուր
հասանի
մոխիրն
'ի
յակն՝
նա
զծիլն
տաք
պահէ,
եւ
ոչ
տայ
պաղին
վնաս
առնել: