Յաղագս
այնր
որ
շոպ
կամ
դեղնութիւն
դիպի
արտի
կամ
այգւոյ:
Երբ
տեսանես
որ
այն
պիղծ
հողմն
ելանէ
որ
այրեցողն
է,
առ
զկովու
ձախ
եղջիւրն
եւ
պախրէից
աղբով
այրեա
'ի
յեզերս
արտին.
նա
ուր
ծուխն
դիպի՝
բնաւ
չթողու
որ
թոռմի
եւ
կամ
աւերի:
Եւ
Պաւլոս
ասէ.
թէ
ոք
առնու
զկաղնւոյ
չոր
սունկն
եւ
երեք
խեչափառ
եւ
յարդ
եւ
այծուց
աղբ,
եւ
զայսոց
ծուխն
առնէ,
յանդն
ուր
մուխն
հասանի՝
շոպն
վնաս
չառնէ:
Եւ
թէ
այս
դեղերս
չլինի
ոք
արարեալ,
եւ
'ի
շոպէ
վնասեալ
լինի,
յառաջն
դու
զայս
դեղերս
արա.
Ա՛ռ
զվայրի
խիարկին
տակն
կամ
զցօղունն,
նոյնպէս
եւ
զշահմլհամին
արմատն,
եւ
ծեծեա
եւ
'ի
ջուր
խառնեա,
եւ
'ի
վերայ
վնասած
արտին
ցանեա,
յառաջ
քան
զարեւածագն,
նա
ողջանայ:
Եւ
թէ
ոք
զկաղնի
մոխրին
ջուր
ցանէ՝
օգտէ:
Եւ
Պաւլոս
ասէ.
թէ
ոք
առնու
զճիւղսն
կասլային
եւ
ցըցէ
'ի
մէջ
անդին՝
դեղնութիւնն
'ի
նոսա
փոխի
եւ
արտն
աջողանայ:
Եւ
այս
ոչ
եթէ
արտի
կամ
այգւոյ
միայն
է
դեղ,
այլ
ամէն
ազգ
մրգաբերաց,
որք
'ի
շոպէ
վնասին:
Եւ
այս
ազգ
պատահարս
խիստ
յայնժամ
գայ՝
երբ
լուսինն
'ի
լի
լինի,
նա
արեգական
տաքութիւնն
'ի
ցերեկն
եւ
լուսնկային
'ի
գիշերն
շատ
լինի,
խռշոփէ
զպտուղն:
Եւ
գիտելի
է
իմաստնոցն,
որ
զինչ
արեւն
'ի
ցերեկն
ջեռուցանէ,
նա՝
զայն
գիշերոյն
հովն
հովահարէ.
սակայն
երբ
լուսինն
'ի
գիշերն
ջեռուցանէ,
նա
ե՞րբ
կարէ
ապրիլ:
Եւ
ամենայն
խռշոփունքն
պարտ
է
գիտել
որ
աստից
կու
գայ.
եւս
առաւել
'ի
Կիլիկիոյ
գաւառս:
Եւ
թէ
ոք
զստեպղինն
ծխէ՝
օգտէ.
նոյնպէս
թէ
ոք
առնու
զկենդանւոյն
մորթին,
որ
կոչի
արպերէն
խուխի,
եւ
զմորթին
մաղ
զուգես,
եւ
զսերմն
այնու
մաղես
եւ
ապա
ցանես՝
օգտէ:
Նոյնպէս
եւ
կարկտին
բնութեամբ
աղէկ
է:
