Գիրք վաստակոց

Գիտելի է, որ զի ձիթենիքն շատ ցեղք են. զի կայ ձիթենի որ հաստակեղեւ է, եւ է որ նօսր, եւ է որ կանուխ շարժի, եւ է որ անագան: Պարտ է զայն ձիթենին որ հաստակեղեւ լինի, զճղապատրոյսն ընդ կեղեւն ընդ փայտն 'ի մէջ դնել, առանց ճեղքելոյ. բայց զնօսրակեղեւն պարտ է ճեղքել, եւ զփայտն օգնական առնուլ, զի պահեսցէ: Եւ մեզ այն որ ճեղքելով պատրուսի՝ լաւ է թուեցեալ, եւ ամուր քան զայն զոր առանց ճեղքելոյ դնեն: Նա եւս առաւել պարտ է որ պատրուսողն գիտենայ եւ ճանաչէ զտարին, անագան է թէ կանուխ. եւ զտեղին, եւ թէ ջերմային է թէ ցրտային. եւ զայս ամենայն 'ի շարժիլն ծառոց կարէ ճանաչել եւ ապա պատրուսել: Եւ ղորդ սկիզբն պատրուսելոյն այս է, 'ի մարտ ամսոյ ԺԴ աւուրն 'ի վեր, մինչեւ 'ի թէմուզ ամսոյն ԺԵ օրն է, որ յայս միջոցս լինի ճղապատրոյսն եւ տերեւն եւ ամենայն ազգ, զոր գրեցաք եւ զոր գրել կամիմք: Պարտ է պատրուսողին զժամն ընտրել, եւ ճանաչել զժամն եւ զշարժն, եւ այնու արուեստիւ առնել. եւ թէ ոչ՝ սխալումն ինչ որ գայ՝ 'ի հակառակացն լինի. այլ դուք գիտէք: Եւ զվայրի պիղծ պտուղն պատրուսել պարտ է. եւ երբ 'ի վայրապար տեղ լինի ծառն, եւ կամենաս 'ի շահ ածել, այսպէս արա. զինքն 'ի տեղն՝ ցած պատրուսեա, եւ թո՛ղ յայն տարին. եւ ապա 'ի մէկայլ տարին հա՛ն եւ բաժանեա, եւ արա տունկս, որպէս արժան է. եւ տա՛ր ուր կամիս եւ դի՛ր, որպէս յայլ տեղի տուեալ եմք զնշանսն: