Տաղեր

Սթարիս վերան կապեր ես սթարայ,
Իմ ղարիպուկ սրտիկն դու արիր եարայ,
Հայ իմ թուխ-թուխ աչեր, իմ գաշի գարայ.
Ես կու մեռնիմ` արնտէրս աչերտ է գարայ:

Առջեւովս է անցէր քո ոտկաց հետն,
Սրտիկս է շուլուվեր քո սիրուն նէտն,
Թող կրակնի այրին սիրուն վարպետնին.
Ես կու մեռնիմ` արնտէրս աչերտ է գարայ:

Տալու ըռաղս եղներ, ծոցս դնէի,
Քո տէր այլ քեզ ծախէր, որ ես գնէի,
Ամառ ու ձմեռ ծոցդ կենայի.
Ես կու մեռնեմ` արնտէրս աչերտ է գարայ:

Կուժն է առեր ուսին ու կերթայ ջուրն,
Ծծվնին կլմանի Մլէսի նուռն,
Զիս քեզնէ բաժնողն գտնայ իւր օրն.
Ես կու մեռնեմ` արնտէրս աչերտ է գարայ: