Յաճախապատում ճառք

Դ
ՅԱՆԴԻՄԱՆՈՒԹԻՒՆ ՄՈԼԱՐ ՄՏԱՑ ԵՒ ԸՆԾԱՅՈՒԹԻՒՆ ԱՍՏՈՒԱԾՊԱՇՏՈՒԹԵԱՆ ԵՐԱՆԵԼՈՅՆ ՍՐԲՈՅՆ ԳՐԻԳՈՐԻ ՀԱՅՈՑ ԼՈՒՍԱՒՈՐՉԻ
       1 Զի անհամեմատ ամենակալ Ամենասուրբ Երրորդութիւնն է. եւ յանսկիզբն էութենէն եւ ի մշտնջենաւորութենէն հաստատեցան ամենայն արարածք երեւելիք եւ աներեւոյթք։ 2  Երկինք եւ երկիր եւ ամենայն որ ի նոսա, ի միոյ արարչէն արարան ամենակարող զաւրութեամբն, ամենալոյս լուսովն եւ կենդանարար տերամբն. զի լի են արարածք ամենայն փառաւք նորա։ 3  Որ ամենիմաստ եւ ամենագէտ եւ ամենատես բարերար կամաւքն իւրովք խնամէ զարարածս իւր, զոր յոչընչէ եւ ի չգոյէ գոյացոյց. զհոգեւորս եւ զմարմնաւորս, զշնչաւորս եւ զանշունչս։ 4  Եւ զտարերս ամենայն չորիւք յեղանակաւք յարդարեաց, բարձրութեամբ եւ խորութեամբ, լայնութեամբ եւ երկայնութեամբ։ 5  Եւ զորս արար կենդանիս եւ անմահս, մտաւորս եւ բանաւորս. որ են գունդք հրեշտակաց եւ երկնաւոր զաւրք, որ կարգեալ են ի պատիւ եւ ի պաշտաւն եւ յանդադար փառաբանութեան ամենազաւր տէրութեանն։ 6  Կացոյց եւ լուսաւորս յերկինս յառաջնորդութիւն եւ ի փոփոխումն աւուրց եւ ժամանակաց, ի սնունդ մարդկան եւ ամենայն կենդանեաց եւ բուսոց եւ տնկոց։ 7  Նա եւ զհուր եւ զջուր, զամպս եւ զհողմս յարդարեաց ի պէտս ազգի ազգի բուսոց եւ տնկոց, որ ի պէտս մարդկան արարան իւրաքանչիւր։ 8  Եւ որ ի ջուրս են ղողակք եւ ձկունք. ազգք գազանաց պէսպէս բնութեամբք եւ զանազան կերպարանաւք ի ծովու եւ ի ցամաքի, մեծամեծք եւ փոքունք, քաղցունք եւ դառինք, շայեկանք եւ անշահք։ 9  Նմանապէս ի տունկս եւ ի բոյսս որ ի պէտս արարան մարդկան, եւ ոչ Արարչին։ 10  Արար եւ ոսկի եւ արծաթ եւ պղինձ եւ երկաթ, եւ պատուական քարինք եւ անարգք ի պէտս մարդկան ի վկայութիւն մեծին Աստուծոյ արարան։ 11  Եւ ի չորից նիւթոց զերեւելիսս եցոյց. խոնաւ եւ ցամաք, ցուրտ եւ ջերմ յԱստուծոյ կազմեցան։
       12  Եւ ի նոյն նիւթոյ արարեալ զմարդն, եւ շնչեաց ի նա հոգի կենդանի եւ անմահ, մտաւոր եւ բանաւոր։ 13  Եւ խառնեաց զհոգեւորն ընդ մարմնաւորն, զի զհանդէս իւրոյ մտերմութեանն ցուցցէ առ Արարիչն, ժուժկալեալ հոգեւոր սիրով պահիցէ զպատուիրանն ահիւ Տեառն, զի հաճոյացեալ Աստուծոյ` ժառանգորդ լիցի անվախճան երանութեանցն. զի Արար, ասէ, զմարդն ի պատկեր իւր, եւ Տէր ամենայնի կացոյց զնա, եւ ըստ պատկերի իւրոյ արար զնա, որ ըստ Քրիստոսի մարմնանալոյն է իմանալ։ 14  Եւ անձնիշխան կամաւք մեծարեաց զմարդիկ որպէս զհրեշտակս, եւ ելից իմաստութեամբ եւ գիտութեամբ, եւ տեղեակ ամենայն հանգամանց եւ խրատու հոգեւորաց առ ի հաճոյս տէրութեանն իւրոյ. զի լիցի տեսուչ Արարչին արարածոց ըստ պատուիրանի նորա։ 15  Եւ զամենայն տարերս ի գործ արկցէ արուեստիւ հանճարոյն մարդոյ առ ի շինութիւն աշխարհի ըստ գաւառաց եւ քաղաքաց։ 16  Այլ եւ կահս եւ կազմուածս եւ անաւթս ըստ արուեստիցն կազմեսցէ առ ի պէտս վարուց աշխարհիս, որով պէտք տնաւրինին։
       17  Եւ շնչաւորաց անասնոց եւ գազանաց եւ թռչնոց ետ բարս եւ ուշ առ ի պէտս։ 18  Որոց ուշն զբարսն շարժէ առ ի ներգործութիւն. եւ բարուց նոցա վարդապետ զմիտս մարդկան առ ի պէտս իւրաքանչիւրոցն եւ ի մերոյ սպասաւորութեանս։ 19  Եւ ի նոսին են մանունք եւ մեծամեծք, անարգք եւ շայեկանք, պիտանիք եւ անպիտանք, զազիրք եւ գեղեցիկք, զի երեւեսցի լաւն ի վատթարէն եւ անարգն ի պատուականէն։ 20  Որպէս ի խաւարի լոյս երեւի, եւ ի գազանաց զգաւնն, եւ ի թիւնաւորաց անմեղանչականն, եւ յանշայեկանէն շայեկանն, սոյնպէս է եւ ի տունկս եւ ի բոյսս, այլագոյք եւ հոտովք եւ համովք, քաղցր եւ դառն, անոյշ եւ անհամ, զի երեւեսցի լաւն ի վատթարէն, որ առ դարմանս եւ առ բժշկութիւնս կարգեցան ըստ ներգործութեանն Աստուծոյ։ 21  Եւ են որ անծանաւթք են, եւ են որ ծանուցեալք ըստ տեղեաց տեղեաց։ 22  Է ինչ եւ ի սողունս` իրաց ինչ ի պէտս. որպէս յաւձիցն ասէ զթերակէն։
       23  Զի այսպէս յաւրինեալ Արարչին զնախախնամութիւն յարարածս իւր, որ երեւին եւ որ ոչն երեւին, այսր ամենայնի տէր եւ իշխան եւ ժառանգաւոր արար զմարդն երեւելեացս արուեստաւոր մտաւք։ 24  Զի յոչընչէ արար զամենայնս եւ թագաւոր կացոյց զմարդն եւ մեծարեաց. զի նովաւ ծանիցի արարողն եւ փառաւոր լիցի միշտ. եւ մարդն ծանիցէ զինքեան զպատիւն որ յանպատուութենէ ի պատիւ վերաբերեաց յամենայն արարածոց։ 25  Որ արուեստաւոր խելամտութեամբ որ յարարչէն` կարասցէ ի գործ արկանել զշնչաւորս եւ զանշունչս. զի երեւեսցի գործ իմաստութեան ըստ ամենայնի որք ընդ հնազանդութեամբ են անկեալք ի Տեառնէ ի գործ պիտոյից, եւ կամ առ շինութիւն եւ ի զարդ, կամ առ այլ ինչ փարթամութիւնս։ 26  Յայսոսիկ վայելելով իշխանական ճոխութեամբն` փառաւորեսցէ միշտ զբարեգործողն։ 27  Զի այսքան պատիւ տուաւ մարմնաւորացս որպէս եւ հոգեղինացն եւ անմարմնոցն եւ անմահիցն. եւ արար ընտրողս եւ գովողս արարչութեանն, որ միշտ աւրհնեսցեն զնա ի ձեռն աւրինաց եդելոց. զի իւրեանց իշխանական կամաւքն հաստատեսցին ի հաւատս ճշմարտութեանն, եւ ընտրեսցեն զԱրարիչն եւ զարարածս ի միմեանց, զդարմանիչն եւ զդարմանաւորսն, զկեցուցիչն ամենայն կենդանեաց, որով լնու զպէտս պիտոյից ամենայն արարածոց։
       28  Եւ զի արժան է յամենայն ժամ կարդալ առ նա եւ խնդրել զայցելութիւն հոգեւորաց եւ մարմնաւորաց եւ գործակից լինել բարերար կամաց նորա եւ անվնաս մնալ առ երախտաւորն Աստուած։ 29  Եւ այսու աւրինակաւ փոխել ի վատթարէն ի լաւն, յանարգանացն ի պատիւ, ի ծառայութենէ յազատութիւն Որդւոյն Աստուծոյ, եւ յընդանութիւն ճշմարիտ հաւատոցն` որ ի Հայր եւ յՈրդի եւ ի Հոգին Սուրբ. ժառանգաւոր լինել երկնից արքայութեանն եւ անվախճան երանութեանցն։ 30  Զի նա է արարիչ ամենայնի, որ արար զպաշտաւնեայս իւր հոգիս եւ ի բոց հրոյ, զվերին զաւրսն։ 31  Եւ զմարդիկ յերկրէ ստեղծեալ, անտստին եւ զկեալն ունի դարմանաւք։ 32  Որք եւ ի հրեշտակաց դաստիարակին ի հոգեղինացն վարս ըստ նախախնամութեանն Աստուծոյ, որ զաւրէնսն յաւգնականութիւն ետ, որ ի հրեշտակաց քարոզեցաւ։
       33  Այլ եւ ի մարդկանէ հաճեցաւ Աստուած քարոզ լինել ճշմարիտ աւանդիցն. որք հաւատարիմ գտան առ պատուիրանս նորա եւ հաճոյացան Աստուծոյ, եւ զբազումս ի մարդկանէ դարձուցին յաստուածգիտութիւն եւ յուղղութիւն ըստ կամաց արարողին կենաց։ 34  Եւ որք արհամարհոտք գտանին Աստուծոյ եւ նանրացեալ ի խորհուրդս իւրեանց եւ խաւարեալ անմտութեամբ սիրտք նոցա, որպէս ասաց առաքեալ, զրկեցան յամենառատ բարերարութեանցն։ 35  Զի ոչ միայն զխնամս Արարչին արգելին իւրեանց անհնազանդ բարուքն եւ յետսընդդէմ գնացիւքն, այլ եւ զբարկութիւնն Աստուծոյ յինքեանս շարժեցին յարդար եւ ի մարդասէր դատաւորէն։ 36  Որ անկան ի փառաց եւ ի պատուոյ, ի նախախնամութենէ բարերար կամացն, եւ ի հրեշտակաց դաստիարակութենէ` որ զաւրավիգն էին։
       37  Այլ որք մտերմութեամբ կացին մնացին համբերութեամբ յամենայն նեղութիւնս, ի նորին խնամսն վայելեն աստ եւ ի հանդերձելումն։ 38  Եւ որք մոլորեցան ի ճշմարտութենէ անտի, բարկութիւնն Աստուծոյ կայ մնայ ի վերայ նոցա։ 39  Զի զտարերս ամենայն աստուածս արարին, զշնչաւորս եւ զանշունչս, զջուր եւ զհուր։ 40  Զի ջուրն ի պէտս կենդանեաց արարան յԱստուծոյ, որ արբուցանեն զերկիր. եւ դարձեալ ապականին նեխելով եւ նուազելով։ 41  Եւ հուր առ ի պէտս մեր արարաւ, որ դարմանաւք վառի եւ սպասաւորէ մեզ. եւ ի պակասել կերոյն, շիջանի եւ ապականի։ 42  Նոյնպէս եւ հողմք եւ ամպք ի պէտս եւս այլ արարածոց արարան, եւ ոչ ինքեանք եղեն. եւ ապականացուք են յորդորելով եւ պակասելով աւգտել եւ վնասել, զիւրեանց տկարութիւնն ցուցանելով։ 43  Եւ երկինք եւ երկիր ոչ ինքնին եղեալք, եւ որ ի նոսա զեռունք իցեն եւ անշունչք, այլ յԱստուծոյ արարան, եւ ապականացուք են։ 44  Երկինք լուսաւորաւք եւ երկիր կենդանեաւք եւ բուսովք եւ տնկովք, եւ ամենայն ձեռագէտ արուեստից, որ ստեղծանեն պատկերս յարարածոց Աստուծոյ աստուածս, սուտ են եւ ապականին. որպէս իմաստնոց է քաջայայտ։ 45  Նա եւ ոսկի եւ արծաթ եւ ականք պատուականք եւ պղինձ եւ երկաթ ի մարդկանէ ճարտարաց ի պէտս ինչ իրաց կազմեցին, եւ կամ ի զարդ ինչ նիւթոյ հասարակաց Արարչին առնելոյ իմաստութեանն Աստուծոյ նախախնամեալ։ 46  Զի երկինք եւ երկիր եւ ամենայն զարդ նոցա յԱստուծոյ արարան յոչընչէ. եւ չեն աստուածք տարերքս ամենայն, այլ արարածք հասարակաց արարողին։
       47  Արարածք են Աստուծոյ եւ լուսաւորք` Արեգակն եւ Լուսին եւ աստեղք ամենայն, որք իւրեանց փոփոխմամբն ցուցանեն զիւրեանց սպասաւորութիւնն ըստ սահմանելոյն այլ եւս արարածոց։ 48  Եւ յայտ առնեն մեզ եթէ արարածք են աւգտելով եւ վնասելով, ամարանի ջերմամբքն եւ ցրտութեամբ ձմերանոյ, մանրապատում իմն շահիւք եւ վնասակարութեամբ, որպէս իմանալի է։ 49  Զի որպէս մարդիկ ոչ կացին ի պատուիրանապահութեանն Աստուծոյ եւ ըստ հրամանի դարմանողին յաւգտակարսն վայելեցին` այլ նանրացան, այնպէս եւ դարմանիչ արարածք փոփոխեցան յաւգտակարացն ի վնասակարս։ 50  Որպէս ձմեռն ոչ միայն զովացուցանէ, այլ եւ սպանանէ. եւ ամառն ոչ միայն ջեռուցանէ, այլ եւ խորշակահար առնէ. եւ հուր ոչ միայն ջեռուցանէ եւ զպէտսն լնու, այլ այրէ եւ ապականէ. եւ ջուր ոչ միայն արբուցանէ զերկիր, այլ եւ ողողէ եւ վնաս առնէ։ 51  Այնպէս եւ ամենայն դարմանքն. որպէս իւղ եւ մեղր եւ գինի եւ այլն ամենայն ըստ նմին աւրինակի։ 52  Եւ չափովն խնամք են դարմանոցն, եւ անչափն տանջանք եւ մահ. զի սանձեսցէ զժպիրհ եւ զյանդուգն կամս ագահութեանն եւ զանձնիշխան կամացն զհոսումն եւ ի վայր ցնդումն անառակութեան եւ անխնայ չարութեան, որ է ճանապարհ անդորր, որ տանի ի կորուստ։ 53  Եւ նեղ եւ նուրբ ճանապարհ` եւ սիրոյ եւ արդարութեան աւրինացն, որ տանի ի կեանսն յաղագս սրբութեան եւ ճշմարտութեան, որ ընթացուցանեն զճանապարհորդն ի դուռն կենաց եւ փրկութեան։
       54  Զի այսպէս երեւելեաւքս եւ աներեւութիւքն ահիւն Աստուծոյ սանձահարեալ զանձն ի զգաստութիւն, եւ զդժպհութիւն եւ զյայրատութիւն անձնիշխան կամացն լուծանել ի չարէ եւ ի բարիսն շարժել եւ յորդորել ըստ աւրինացն։ 55  Կշռել եւ խորհել, ասել եւ առնել որ ի հաճոյս Աստուծոյ աւարտի ճշմարիտ վկայութեամբ Սուրբ Գրոց։ 56  Եւ մի՛ անկանել ի բազմախոյզ խնդիրս` որ վրիպեցուցանեն ի ստոյգ հաւատոց։ 57  Զի ճշմարիտ գիտութիւն իմաստից կենարար շահիւքն լցուցանէ միշտ. եւ ամրացեալ պահպանութեամբ պատուիրանին ի հոգեւոր վարդապետութենէն կայ մնայ անսասանելի։ 58  Այլ եւ զամուրս ամենայն քակէ զհպարտացեալս ի վերայ գիտութեանն Աստուծոյ , եւ ածէ ի հաւանութիւն հաւատոցն։
       59  Զի մինչ մարդն հնազանդէր աւրինացն Աստուծոյ, եւ գազանք թունաւորք հնազանդէին մարդոյն որպէս տեառն եւ թագաւորի։ 60  Որպէս Դանիէլին` որ եկաց ի պատուիրանին, եւ որպէս երեք մանկունքն ի հնոցին, եւ որպէս ծովն` Պետրոսի. նա եւ ամենայն սրբոց արարածք հնազանդեցան ի կամաց Աստուծոյ։ 61  Եւ որք ապստամբք են ի պատուիրանէն Աստուծոյ, եւ ամենայն արարածք շնչաւորք եւ անշունչք հակառակս յառնեն. եւ երկիրս ամենայն տնկովք եւ բուսովք յապականութիւն դառնան։ 62  Արար, ասէ, զերկիրն պտղաբեր` յաղտաղտուկ վասն չարութեան բնակչացն ։ 63  Եւ որքան ջանք եւ հնարք եղեն սրբոցն զմարդիկ ածել յուղղութիւն աւրինաւքն եւ Աւետարանաւն Քրիստոսի. սոյնպէս եւ մարդկան ըստ Աստուծոյ շնորհին հնարիւք ածել ի հնազանդութիւն զգազանս եւ զանասունս եւ զթռչունս արբանեկել զպիտոյսն, եւ զերկիր ի գործ արկանել ի պէտս։ 64  Եւ առ հուր եւ առ ջուր եւ հողմ հնարիւք սպասաւորս առնել մեզ` իմաստութեանն Աստուծոյ առաջնորդեալ։ 65  Եւ նախախնամութիւն Արարչին աներեւութաբար ներգործէ ի մեր հնազանդութիւն գազանաց եւ անասնոց եւ թռչնոց եւ սողնոց եւ զեռնոց, որ ի ծովու եւ որ ի ցամաքի են։ 66  Զի եթէ ոչ էր ահ Տեառն ի վերայ, ամենեքեան զմեզ սատակէին։ 67  Եւ ուր ուրեք վնասիցեն զմեզ, յերկիւղ Աստուծոյ շարժեն. զի վերաբերեալ ի հեղգութենէ` յառաքինութեանն վարս փութասցուք միշտ։ 68  Զի եւ գազանք ոչ եթէ բնութեամբ եղեն չարք, որպէս ընդելութեամբն ցուցանեն առ թովիչսն. եւ առիւծ եւ ինձ եւ արջ հնազանդին մարդկան, որպէս եզն եւ շուն եւ այլ ամենայն` որք ընդ լծով անկանին եւ շողոքորթեն, եւ առ անընդելսն գազանանան, եւ մահ գործեն անծանաւթիցն եւ վէրս։
       69 Եւ որպէս ի պատճառէ իմեքէ կատաղութիւն ի խելսն անկանի եւ հանէ ի դարմանոց, եւ յընտանութենէ ի վարագութիւն մոլորեցուցանէ եւ ի կորուստ ինքեան եւ այլոց եւս, նոյնպէս եւ առ ուսմունս մոլորութիւն ի խելս մտացն անկանի եւ ցնորեցուցանէ որպէս զկատաղին, անծանաւթս առնէ ի ճշմարտութենէն ամբարիշտ եւ այլանդակ վարուք. որք ելանեն ընդ սահմանս բնութեանն, բայց թէ բժշկի ուրեք որպէս կատաղի։ 70  Վասն այսորիկ պիտոյ է յոյժ զգուշութիւն` պահելով զլսելիս եւ զմիտս յայնպիսեաց անտի վնասուց, եւ խորհել յաւրէնս Տեառն ի տուէ եւ ի գիշերի, որ փրկութեամբ լի է եւ կենաւք։ 71  Զի եւ մարդն մտաւոր եւ բանաւոր` շնորհիւ Աստուծոյ անշարժ կացցէ ի լաւութիւն մտերիմ հաւատով եւ անարատ վարուք։ 72  Փոփոխել ի վնասակարացն ի լաւագոյնսն. արժանաւոր լինել հոգեւոր առողջութեան եւ ամբիծ սրբութեան երախտեաւք ճշմարիտ սիրոյն Աստուծոյ. եւ ընդունել շնորհս առաքելութեան, մարգարէութեան վարդապետութեան, քահանայութեան շնորհի հաւանական կամաւք արժանի լինել, եւ լուսաւորել զամենայն խորհուրդս մտաց լուսով գիտութեամբ եւ իմաստութեամբ. արժանաւոր երախտաւոր վարուք հասանել ի նաւահանգիստն կենաց։
       73  Եւ յաղագս անձնիշխանական կամաց ունի զաւրութիւն մնալ ի մտերմութեան սուրբ սիրոյն ի Տէր, եւ կամ յանհնազանդութեան հոգեւոր աւրինացն եւ ի բարեացն ի վայր կործանել ի խորս չարեաց, եւ զանարգանաց անուն ժառանգել եւ զանառակութեան եւ զամբարշտութեան զանաւրէն եւ զչար եւ զպիղծ։ 74  Սոյնպէս եւ անմարմին զաւրացն է իշխանական կամաւք կալ ի հրամանի Արարչին, եւ կամ ստունգանել Տեառն։ 75  Որպէս իմանալի է, հոգեղինացն կալ մնալ ի սէրն Աստուծոյ միշտ յանդադար փառաբանութեան Արարչին իւրեանց։ 76  Այլ եւ զապստամբսն ի նոցանէ իսկ արար զսատանայ. եւ որք ընդ նովաւ զաւրք` այսք պիղծք եւ չարասէրք անուանին։ 77  Արդ, այսպէս յանուանէն ունին զհանգամանս բնութեանցն բարւոյ եւ չարի, յայտնել մեզ զլաւն եւ զանարգն։ 78  Եւ զիւրաքանչիւրոցն ծանուցեալ զպատիւ եւ զանարգանս, զհետ երթիցուք բարւոյն եւ ատեսցուք զչարն. զի լուիցուք բարբառոյն երանելի որ ասէ. Ազնիւ, ծառայ բարի եւ հաւատարիմ, որով ի սակաւուդ հաւատարիմ եղեր, ի վերայ բազմաց կացուցից զքեզ. մուտ յուրախութիւն Տեառն քո ։
       79  Եւ որք հիւանդքն են եւ ստոյգ ապաշխարեսցեն, եւ նոքա փրկութեանն հասանիցեն` որ ի Քրիստոս Յիսուս։ 80  Զի ոչ է պարտ հիւանդացն ի դարմանս արդարոց վայելել, եւ վատացն առ քաջսն, եւ մեղաւորացն ընդ անմեղսն, եւ անսրբոցն ընդ սուրբս հաւասարել։ 81  Այլ մնալ յիւրաքանչիւր կարգի ուսման, ոմն ուսուցանել եւ ոմն ուսանել։ 82  Զի այսու շնորհիւ հրաւիրանաւք կոչեաց զամենեսեան յիւր արքայութիւնն. եւ կանուխ գիտութեամբն ընտրեաց զառաքեալսն ի սպաս պաշտաման ճշմարիտ քարոզութեամբ հասարակաց Արարչին։ 83  Եւ նոքաւք ած զբազումս ի ժառանգութիւն աստուածգիտութեան։ 84  Եւ վասն այսորիկ Բարերար կոչի եւ թագաւոր թագաւորաց եւ Տէր տերանց. որ միայն ունի զնախախնամութիւն ի վերայ մտերիմ ծառայից առաքինեաց ի նեղութեան եւ յանդորրու. զի ցուցանէ զաւգնութիւն յապաւինեալսն իւր։ 85  Զի դատաւոր արդար է ի վերայ աւրինաց, եւ բժիշկ հիւանդաց` որք ախտացան ի զանազան ախտս եւ ի ցաւս, յորժամ դառնան յապաշխարութիւն խոստովանութեամբ։ 86  Այլ եւ դարմանք հոգեւորք պատրաստեալ կան, խրատք առողջութեան ի Սուրբ Գիրս եւ աւետիք թողութեան եւ հանդերձեալ երանութիւնն` որք կամիցին։ 87  Զի որպէս ամպ երբեմն կարկտիւ եւ հրով շրջի եւ երբեմն քաղցր անձրեւով, այսպէս հրաման Տեառն շարժի ի վերայ անարժանիցն բարկութեամբ եւ արժանաւորացն քաղցրութեամբ ըստ արդար դատաւորութեանն։
       88  Եւ արարիչն Աստուած եւ հաստիչն Տէր ի գործոց անտի իւրոց ունի զփառաւորութիւն եւ զկեցուցիչ անուանսն զերախտեաց իւրոց, զբարերարն եւ զողորմածն եւ զգթածն, զսուրբն, զերկայնամիտն, զստոյգն, զճշմարիտն, զաներեւոյթ զզաւրութիւնն երեւելեաւքս ի հանդիսի կացուցեալ ի խրատ եւ յառաջնորդութիւն աներեւոյթ զաւրաց հոգեղինացն եւ երեւելի որդւոց մարդկան ըստ ընտրութեան լաւութեան առաքինութեան գործոցն սրբութեան։ 89  Եւ փառաւորեալք են Արարչին կենարար արուեստիւք, որ գործակիցն է իւրովք շնորհաւք։ 90  Եւ զնոյն անուանս ստանայ արարածն զԱրարչին իւրոյ. եւ նոքիմբք մեծարեալ մտանէ ի ժառանգութիւն Որդւոյն Աստուծոյ եւ մարդասիրի, եւ ի բարութիւնս վայելէ յանվախճան եւ յանսպառ երանութիւնսն ընդ անմահ արքային յաւիտեանս միշտ։
       91  Շնորհալից մտաց եւ հաւատացելոց սակաւ բանք խրատուց բաւական են յուղղութիւն. իսկ անհաւատիցն եւ անշնորհիցն եւ յոլովից բանք խրատուց ոչ ինչ աւգուտ գործեն, որոց խաւարեալ են միտք իւրեանց եւ աւտարացեալք ի շնորհաց անտի։ 92  Արդ, յուշ լիցի ամենեցուն աստուածեղէն խրատն, որովք լուսաւորիմք իմանալի լուսովն որ անստուերն է, եւ չիք ի նմա խաւարի մասն։ 93  Արար զմեզ բանաւորս եւ մտաւոր, զի ծանիցուք զԱրարիչն եւ արասցուք զհաճոյս նորա. որ յոչընչէ ի լինելութիւն էած եւ ի չգոյէ ի գոյ։ 94  Եւ մատակարարեալ ի մարմնի վերափոխէ զկացեալսն ի պատուիրանին պահպանութեան յաստուածեղէն փառսն Քրիստոսի։ 95  Զի որք ասենն եթէ ընդէր այսպէս արար զմեզ ապականացուս եւ ոչ անապականս, միթէ ասիցէ՞ ստեղծուածն ընդ ստեղծիչն իւր թէ ընդէր այդպէս արարեր զիս ։ 96  Զի ուսցուք զմեզ ինքեանս ըստ իշխանական կամաց մեղուցեալս եւ ապականեալս, եւ անմեղս եւ անապականս։ 97  Որոց իւրաքանչիւրոցն է պատրաստեալ, մեղուցելոցն մահ, եւ անմեղացն կեանք յետ աստեացս վճարելոյ. որոց կենաց եւ մահու փոփոխումն չիք։ 98  Որ անփոփոխն է կենդանի երանութեամբն ի սիրոյն Աստուծոյ կազմեալ. Զոր ակն ոչ ետես եւ ունկն ոչ լուաւ, զոր պատրաստեաց Աստուած սիրելեաց իւրոց , ասէ աստուածային առաքեալն։
       99  Այլ յայնժամ ի կատարածի յայտնի ի յայտնութեան աւուրն եւ ի յարութեանն, յորժամ լինիցի ահաւոր ատեանն յերեւել փառաց Որդւոյն Աստուծոյ. զի երկինք եւ երկիր անցցեն, եւ նա կայ մնայ անմահ եւ մշտնջենաւոր եւ անսպառ յաւիտեանս յաւիտենից։ 100  Զի անհնազանդից եւ անհաւատից, ամբարշտաց եւ մեղաւորաց կազմեցան տանջանքն անվախճանք, որպէս սատանայի եւ դիւաց նորա։ 101  Զի յերկրի որպէս ի ծովու ծփեցան հողմակոծեալ եւ մրրկեալ մեղաւք։ 102  Այլ հաւատարիմքն եւ լուսաւորեալքն շնորհաւք անսասանելի մնացին ի պատուիրանի արարողին. զի լուսաւորեցան վարք նոցա. եւ որք տեսին զգործս նոցա բարիս, փառաւորեցին զՀայրն որ յերկինսն է` ըստ բանի Աւետարանին ։ 103  Այլ Արարչին բոլորից եւ ամենեցուն Տեառնն ոչ ոք կարէ հասու լինել եւ բաւական յասել զամենարար զաւրութեանն նորա զմեծութիւն եւ զիմաստութիւն։ 104  Այլ ըստ իւրում բարերարութեանն եբաց զդուռն կենաց արարածոց իւրոց հաւատացելոց ի ձեռն Յիսուսի Քրիստոսի եւ սրբոց իւրոց։ 105  Որոց աշակերտեալք ի նոյնսն գնասցուք հաւատով եւ սիրով եւ յուսով. զի ընդ նոսին ժառանգեսցուք զանսպառ բարութիւնսն ի Քրիստոս Յիսուս ի Տէր մեր. որում փառք յաւիտեանս յաւիտենից. ամէն։